Τρίτη, 19 Ιουλίου 2011
Η Επανάσταση Προϋποθέτει Άδειο Στομάχι
παλεύουμε για την Ελλάδα μέχρι η γαλανόλευκη να υψωθεί σε κάθε σπίτι, μέχρι να γίνει έρωτας η δίψα για τους ποιητές μας.
Πως αλλιώς θα ζήσουμε, αδέρφια; Δίχως το μεγαλείο του πολιτισμού μας, τι νόημα έχει η καθημερινότητα μας; Γι’ αυτό ας σκύψουμε στους βίους των αγίων μας κι ας μιμηθούμε την πίστη τους! Ας βαδίσουμε όσο μπορούμε στα χνάρια του Χριστού μας! Ας κάνουμε την καθημερινότητας μας μία ατέλειωτη επανάσταση απέναντι στο ξένο πολιτισμό του «μπάρμπεκιου» και του «τσα τσα». Κι ας πεινάσουμε, αδέρφια, ας πεινάσουμε με την θέληση μας…. Η χαρά του άδειου στομαχιού είναι πραγματική χαρά, δεν καταλήγει σε ασχήμιες ούτε κλέβεται από κανέναν. Κι όσο κι αν θέλουν κάποιοι να ξεπέσουμε σε καταναλωτικά όντα, εμείς την ύλη στην πατρίδα μας την έχουμε ιερή! Έτσι μας δίδαξαν οι ήρωες μας, κι αυτό τον υλισμό ξέρουμε: τον ιερό υλισμό. Το τίμιο κέρδος που δίνει νόημα στον κόπο μας, όχι τα γλέντια της ασυδοσίας που σκοπό έχουν να ξορκίσουν τα φαντάσματα της κατοχής. Που, λοιπόν, θα επαναστατήσουμε; Στον τρόπο που ζούμε! Στην αφθονία των αγαθών και στην ασυδοσία των σκοτεινών ημερών. Εκεί θα υψώσουμε το ανάστημα μας, απέναντι σε όλες αυτές τις ασύδοτες υπερβολές του υλισμού, στις υπεραγορές του κρέατος που μας καταντούν κι εμάς κρέατα και στις super προσφορές των ημερών που μας προσφέρουν κι εμάς σε τιμή ευκαιρίας στα παγκόσμιο εμπόριο των ψυχών. Εκεί θα κάνουμε την επανάσταση μας, στην ηλιθιότητα του shopping therapy και στις πλαστικές καρτούλες που εμπορεύονται την πείνα μας. Έτσι θα έρθουν τα πάνω κάτω, όταν η σούβλα πάψει να είναι το σύμβολο της καλοζωίας κι η γενιά του 40’ παραδεχτεί ότι δεν νίκησε την πείνα αλλά νικήθηκε και υποδουλώθηκε στην γαστέρα της και στα παχιά κονδύλια της Ε.Ε. Τότε θα είμαστε νικητές, όταν πούμε «όχι» με οποιοδήποτε κόστος, διότι τα περισσεύματα στο τραπέζι μας είναι τα υστερήματα του τρίτου κόσμου, όπως τα ελλείμματα στην οικονομία μας είναι τα πλεονάσματα των ευρωπαίων του βορρά. Τότε και μόνο τότε δεν θα χρωστάμε σε κανέναν, όταν η ελευθερία κι η γαλήνη του νου μας αποκτήσουν ασυγκρίτως μεγαλύτερη αξία από το mp3 και το κινητό.
Τότε θα δουν οι Έλληνες τις υπερεθνικές να γίνονται περίπτερα και τις απειλές των «αγορών» κλαψουρίσματα σχολιαρόπαιδων.
Πως αλλιώς θα φανούμε άξιοι των προγόνων μας; Η νίκη περνάει απ’ την γαστέρα! Απ’ το κεράκι που θα αντικαταστήσει τις λάμπες φθορίου! Απ’ το Ευαγγέλιο του Χριστού που θα υπερκεράσει το «Αvatar» και τον «James Bond». Απ’ τον κουμπαρά που θα στείλει στο διάολο τις πλαστικές καρτούλες. Έτσι καλώς πολιτευόμενοι μες στον κόσμο, ο τρόπος της ζωής μας θα κάνει μεγάλο «μπαμ» στ’ αυτάκια των αγορών κι οι «παραμάνες» του πολιτισμού μας θα διωχτούν διά του «λίγου και του απλού». Διότι τι να το κάνω το πολυτελή αυτοκίνητο που πιάνει τα 0-100 σε 9’ δεύτερα, όταν πνίγει την ελευθερία μου και με κάνει δέσμιο του κινητήρα του;! Τι να το κάνω το laptop που ανοίγει αστραπιαία τις σελίδες στο διαδίκτυο, όταν το χέρι μου έχει μηχανογραφηθεί απ’ το facebook και ασυναίσθητα γράφει «κου λου μου» αντί για καλημέρα;! Δεν μπορούμε άλλο αδέρφια μου να εισάγουμε πολιτισμό. Για πόσο ακόμα θα αντιγράφουμε τα νέα ήθη των ευρωπαίων; «Πωλείται» διαβάζουμε στις επιγραφές για την πατρίδα μας, πωλείται διότι η αντιγραφή του ξένου πολιτισμού, έφερε την κακώς συντελούμενη απογραφή του λαού μας, και με την σειρά της η απογραφή έφερε την διεστραμμένη αναγραφή των ηρώων και των ποιητών μας από ξένα μυστικά κέντρα, ώσπου ήρθε το τέλος κι η επιγραφή πάνω απ’ την δημόσια γη μας το δηλώνει καθαρά και ξάστερα: «η Ελλάς πωλείται!» Πωλείται η Ελλάς διότι αντί να πηγαίνουμε τα Χριστούγεννα κι ένα δωράκι στα ορφανά, εμείς πηγαίναμε εκδρομές στα πολυκαταστήματα, όπου σαν άλλοι βεδουίνοι στην ερημιά των πόλεων, αν δεν φεύγαμε με είκοσι τσάντες απ’ το super market η εκστρατεία της κατανάλωσης κατέληγε σε φιάσκο… Σε γκρίνια και μουρμούρα για το ένα είδος ζυμαρικών, και όμως τόσο αναγκαίο, τόσο σημαντικό που τ’ άλλα αγαθά στο τραπέζι έχαναν την γεύση τους και το νόημα τους.
Και χωρίς να θέλω να κρίνω τους συμπατριώτες μου (διότι κι εγώ στην σάρκα μου και στον υλισμό υποδουλώθηκα), προτείνω πάλι το εξής: ας πεινάσουμε αδέρφια, εμείς ας πεινάσουμε κι ας αφήσουμε τις αγορές να τρώνε με δέκα μασέλες. Ο αυτάρκης κι ο ολιγαρκής είναι ο νικητής, όχι ο άρπαγας κι ο κοιλιόδουλος. Ας αφαιρέσουμε απ’ την καθημερινότητα μας κάθε τι περιττό κι ας στολιστούμε την απλότητα και την ελευθερία του πολιτισμού μας. Ας ξαναβάλουμε το καλό λόγο στα χείλη μας κι ας έχουμε την ελπίδα για οδηγό μας! Πιστεύω ήρθε η στιγμή να ζήσουμε ως Έλληνες και με την μετάνοια μας να σβήσουμε κάθε δικαίωμα που δώσαμε στους εχθρούς μας.
Γιώργος ΦΟΥΝΤΟΥΚΟΓΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου