Καταπέλτης ήταν ο Μανώλης Γλέζος γι’ άλλη μια φορά μιλώντας για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων... ενώ ζήτησε από τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο συνάντηση για το θέμα.
Όπως είπε μιλώντας στο πρωινό ΑΝΤ1 και τον Γιώργο Παπαδάκη ο κ. Γλέζος ανέφερε πως «η Ιταλία και η Βουλγαρία πληρώσανε όσα χρωστούσαν στην Ελλάδα και καθόρισε η Διασυμμαχική Επιτροπή. Γιατί η Γερμανία αυτοεξαιρείται;» και συμπλήρωσε πως αυτό γίνεται γιατί η Γερμανία θέλει να μας τιμωρήσει «επειδή η Ελλάδα κατέρριψε τον μύθο περί αήττητου του άξονα με το έπος ’40-‘41». «Γιατί αν δεν υπάρχει ναζιστικό καθεστώς σήμερα στη Γερμανία το οφείλει και στην πάλη του ελληνικού λαού», επισήμανε ο Μανώλης Γλέζος.
Όπως τόνισε οι γερμανικές αποζημιώσεις σήμερα ανέρχονται χωρίς τόκους στα 168 δισ. ευρώ.
Όταν άνοιξαν τον παγιδευμένο σάκο, έσπασαν οι αμπούλες και τα χρήματα βάφτηκαν κόκκινα...
Όλα πήγαν όπως τα είχαν σχεδιάσει οι ληστές της χρηματαποστολής της ΔΕΗ στη Θήβα. Πυροβολώντας στον αέρα με τα καλάσνικοφ, άρπαξαν το σάκο με τα χρήματα από τον υπάλληλο της εταιρείας security και εξαφανίστηκαν.
Λίγη ώρα αργότερα όμως, όταν εγκατέλειπαν το κλεμμένο μαύρο opel corsa με το οποίο είχαν διαφύγει, μια δυσάρεστη έκπληξη τους περίμενε. Ανοίγοντας το σάκο με τη..... λεία των 120.000 ευρώ, τα χρήματα αχρηστεύτηκαν.
Οι αστυνομικοί του τμήματος Ασφαλείας Θηβών έχουν στο εργαστήριο το αυτοκίνητο και το εξετάζουν εξονυχιστικά για αποτυπώματα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να οδηγήσει στα ίχνη των δυο κακοποιών.
Αυτό που πραγματικά σας είπε η Τρόικα να κάνετε, γιατί όλα τα άλλα τα κάνατε για δικούς σας λόγους, και ήταν το κερασάκι... ήταν να περάσετε τον ορυκτό πλούτο της χώρας στις διατάξεις εκείνες που θα τον χαρίσουνε σε αυτούς που....... θα ορίσουν οι δανειστές.
Αυτό είναι εθνικό έγκλημα. Αυτό το έγκλημα θα ανατραπεί όταν θα αποκατασταθεί η νομιμότητα στη χώρα.
Την ώρα που έρχεται η Ισραηλινή εταιρία telex μαζί με την (δείτε το βίντεο "φωτιά")...
Με νέες δηλώσεις υπέρ της Ελλάδας για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων επανήλθε ο οικονομολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου του LSE Albrecht Ritschl, σε συνέντευξή του στο Spiegel. Ο Γερμανός οικονομολόγος επισήμανε στους συμπατριώτες του τον κίνδυνο, να αποσπάσει η Ελλάδα τεράστιες πολεμικές αποζημιώσεις, στην περίπτωση που τις διεκδικήσει ακόμη και τώρα.
"Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς", είπε χαρακτηριστικά."Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους", πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας πως η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας.
Σύμφωνα με τον Ritschl στάση πληρωμών κήρυξε ουσιαστικά η Γερμανία όταν αρνήθηκε να εκπληρώσει συμβατικές υποχρεώσεις της με την επανένωση της Γερμανίας, όταν καγκελάριος ήταν ο Kohl, ο οποίος αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953, που έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση.
"Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ"."Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική,μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα", τόνισε.
Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο των υπουργείων Εσωτερικών και Εργασίας για την απορρόφηση ανέργων, μέσω του προγράμματος αυτεπιστασίας για τους δήμους, «κινδυνεύει να βρεθεί στον αέρα, με βάση το... ισχύον νομικό πλαίσιο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην aftodioikisi.gr ο δήμαρχος Καλυμνίων Δ. Διακομιχάλης. Αυτό, άλλωστε, υπογράμμισε -καταθέτοντας τεχνικές προτάσεις- και ο ίδιος κατά το πρόσφατο Συνέδριο της ΚΕΔΕ στην Κομοτηνή (κλικ εδώ για τα συμπεράσματα και το ψήφισμά του).
Σχετική επιστολή (κλικ εδώ), δε, απέστειλε και στον πρόεδρο της ΚΕΔΕ Κώστα Ασκούνη, επισημαίνοντας τις τέσσερις νάρκες που κινδυνεύουν να τινάξουν το πρόγραμμα της αυτεπιστασίας στον «αέρα». Κι αυτό, γιατί αν τα εμπόδια-νάρκες δεν ξεπεραστούν το πρόγραμμα θα οδηγηθεί σε τέλμα προτού ακόμη ξεκινήσει: οι καθυστερήσεις θα είναι τεράστιες, ενώ ένας μεγάλος αριθμός δήμων (υπολογίζεται ότι μπορεί να φτάσει και τα δύο τρίτα) δε θα είναι σε θέση να το αξιοποιήσουν.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες της aftodioikisi.gr, η επιστολή αυτή έχει φτάσει και στα χέρια του αρμόδιου υφυπουργού Εσωτερικών Πάρη Κουκουλόπουλου.
ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ
Οι επίτροποι του Ελεγκτικού Συνεδρίου
Θα είναι αυτοί οι οποίοι ουσιαστικά, «με τα όσα προβλέπονται στο ισχύον νομικό πλαίσιο, που έχει πολλά κενά», όπως λέει χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Καλυμνίων, θα σταθούν εμπόδιο στο να εκτελεστούν έργα με αυτεπιστασία.
«Θεωρώ ότι άμεσα πρέπει η κυβέρνηση, το αρμόδιο υπουργείο, να εξετάσει το θέμα, έτσι ώστε να διευκολύνει τους δήμους, και οι όποιες ρητές διατυπώσεις που απαιτούνται να είναι καθαρές στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών, που θα κατατεθεί το Φεβρουάριο. Και αυτό, προκειμένου να μην μπορεί ο κάθε επίτροπος να ερμηνεύει σύμφωνα με τα όσα γνωρίζει το νόμο, ώστε να μπορούν να προχωρήσουν τα έργα», εξηγεί.
«Εάν δε γίνουν αυτά», προειδοποιεί, «τότε η αυτεπιστασία θα τιναχθεί στον αέρα».
Οι διαγωνισμοί για προμήθεια υλικών
Ο διαγωνισμός για την προμήθεια υλικών είναι συνολικός (δηλ. όλα τα έργα ενός έτους), γεγονός που σημαίνει ότι συχνά-πυκνά οι μεγάλοι δήμοι αλλά και οι μικρότεροι θα πρέπει να προβούν σε διεθνείς διαγωνισμούς. Αυτό σημαίνει, αμέσως αμέσως, ότι θα πρέπει να γίνει προσυμβατικός έλεγχος όταν η σύμβαση ξεπερνά τις 100.000 ευρώ, και άρα πάνω από δύο μήνες έγκριση.
Οι προμήθειες για τα ομοειδή-αδρανή υλικά δε θα πρέπει να εντάσσονται στο ενιαίο πρόγραμμα προμηθειών. «Να υπάρχει ρητή διατύπωση και σε αυτό», ζητεί διά μέσω και της aftodioikisi.gr ο δήμαρχος Καλύμνου. Όπως λέει, «ενώ ο νόμος έλεγε ότι τα αδρανή υλικά δεν εντάσσονται στο ενιαίο πρόγραμμα, πέρυσι δεν αναφέρθηκε καν. Που σημαίνει ότι ο κάθε επίτροπος μπορεί να ερμηνεύει και να λέει "ότι, αφού δε αναφέρεται κάτι, εντάξτε και τα αδρανή υλικά στο ενιαίο πρόγραμμα προμηθειών". Ένας πραγματικός τραγέλαφος, δηλαδή».
Μίσθωση μηχανημάτων από ιδιώτες
Στο υπάρχον νομικό πλαίσιο, δεν υπάρχει πρόνοια ώστε για την αυτεπιστασία να μπορεί να γίνει μίσθωση μηχανημάτων από ιδιώτες, όταν κάποιος δήμος δεν έχει συγκεκριμένο μηχάνημα το οποίο απαιτείται για την εκτέλεση και ολοκλήρωση των έργων.
Συμβούλιο Δημόσιων Έργων
Όπως λέει, μιλώντας στην aftodioikisi.gr, o δήμαρχος Καλυμνίων Δ. Διακομιχάλης, «Το Περιφερειακό Συμβούλιο Δημόσιων Έργων (ΠΕΣΥΔΕ) θα πρέπει να έχει καθαρά γνωμοδοτικό χαρακτήρα, έπειτα από αίτημα του δημάρχου. Δεν πρέπει να είναι δεσμευτική η απόφασή του για την απόφαση που θα πρέπει να πάρει κατόπιν ένα δημοτικό συμβούλιο για την εκτέλεση ενός έργου, διότι έτσι θα έχουμε έναν άλλον έλεγχο σκοπιμότητας».
«Αν είναι δυνατόν να κρίνουν οι γραφειοκράτες τι τεχνικές δυνατότητες θα έχει ένας δήμος!», καταλήγει χαρακτηριστικά ο δήμαρχος.
Εσύ για σκέψου, που μπορεί να ήσουν στις 5:29 το πρωί της 31ης Ιανουαρίου 1996; Ηταν Τετάρτη, και λογικά θα δούλευες, μια μέρα μετά των Τριών Ιεραρχών! Οι περισσότεροι κοιμούνται αυτή την ώρα! Αλλά όχι... όλοι! Κάποιοι ήταν επιφυλακή και η λέξη που ακουγόταν τις μέρες εκείνες ήταν μία : «ΠΟΛΕΜΟΣ» !
Στο σημερινό άρθρο θα παραθέσουμε δύο μαρτυρίες που θεωρώ σημαντικές αλλά και μια υπόθεση στο ακριτικό νησί της Λέσβου που προφανώς ο κ.Σημίτης δεν έχει καμία απολύτως όρεξη να την δει γραμμένη σε έρευνα για τα Ιμια! Πιστέψτε με γι αυτό, διότι μέχρι σήμερα ουδείς της έδωσε την απαιτούμενη σημασία, τουλάχιστον όση άξιζε για ένα τόσο μεγάλο … «ευχαριστώ»!
Στο βίντεο που ακολουθεί, η αξέχαστη Μαλβίνα παρουσιάζει το ευχαριστώ του Σημίτη στους Αμερικάνους, καθώς και μια δήλωση του τότε Πρωθυπουργού, για το πως χειρίστηκε την κρίση, η οποία έχει εξαφανιστεί από τα ΜΜΕ.
Παράλληλα θα δούμε τι συνέβη την μέρα εκείνη, πως και πότε ξεκίνησαν τα γεγονότα για να καταλήξουμε στον θάνατο των τριών παλληκαριών στις 5:29 της 31ης Ιανουαρίου 1996 και στο απαράδεκτο ευχαριστώ του Κώστα Σημίτη στους Αμερικάνους και τις εξίσου απαράδεκτες δηλώσεις του (σε βίντεο), που μόνο Πρωθυπουργός μιας χώρας δεν κάνει.
Μια προσωπική μαρτυρία της εποχής εκείνης
Στον Στρατό, είχα την τύχη να υπηρετήσω στο Πυροβολικό με την ειδικότητα ΑΣΑΚ (Αρχηγός Στοιχείου Αυτοκινούμενου Πυροβόλου) και απέκτησα δεύτερη ειδικότητα «οδηγός αυτοκινούμενου πυροβόλου» (ερπιστρυοφόρου άρματος).
Εμαθα με τον «Πυθαγόρα» (έναν μίνι ηλ.υπολογιστή του άρματος) να βγάζω βολές, και να στοχεύω πίσω από βουνά, ακόμη κι ένα πακέτο τσιγάρα που βρισκόταν σε απόσταση 25 χιλιομέτρων, με τα M-109/Α2 , τα αυτοκινούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών και τα οκτάιντσα Μ110. Και είχα μάθει τόσο καλά το σύστημα με τον ηλ. Υπολογιστή, που μπορούσα να ρίξω βλήμα GRM ή μη κρουστικά βλήματα (με την κλίμακα του Βερνιέρου), να εκραγεί στα 200 μέτρα ύψος από το έδαφος καλύπτοντας μια τεράστια έκταση από κάτω. Έφτιαξα σε χάρτες ζώνες φραγμού πυρός που ήταν ασύλληπτες για την εποχή, λαμβάνοντας υπ όψιν τις ισοϋψείς καμπύλες από έναν στρατιωτικό χάρτη και χωρίς να έχω καμιά απολύτως βοήθεια από τους Τεχνικούς Βοηθούς Παρατηρητές (ΤΕΒ.ΠΑΡ).
Κι ήμουν απλά ένας λοχιάκος, ένα φανταράκι που του άρεσαν τα κομπιούτερ κι έτσι είχε βρει τρόπο (ασχολούμενος με το πυροβόλο) να περνάει γρήγορα η μέρα του για να πάρει το απολυτήριό του.
Φανταστείτε λοιπόν τι κάνανε οι πενταετείς και κάποιοι που ασχολήθηκαν με το ζήτημα πολύ παραπάνω από τους 15 μήνες που υπηρέτησα προσωπικά.
Αισθάνθηκα, ότι αν έχω σε περίοδο πολέμου ένα τέτοιο άρμα με επίστρωση καουτσούκ στον πυργίσκο (όπως τα Μ-109Α6) και πυρομαχικά, τότε μόνος μου με 2-3 άνδρες , κι όχι 13 άτομα που απαιτεί ως πλήρωμα ένα Μ109, θα έπαιρνα χιλιάδες κόσμο μαζί μου, πριν ανακαλύψουν τη θέση μου οι δορυφόροι.
Κι αυτό το αισθάνθηκαν πολλοί σαν κι εμένα που είχαν την τύχη να υπηρετήσουν ένα εξελιγμένο –για την εποχή- σύστημα πυροβολικού!
Απολύθηκα από το στρατό το 1994 και έκανα πολλούς φίλους εκεί!
Μου φάνηκε παράξενο, ότι ένα χρόνο αργότερα, ένας φίλος μου μόνιμος αξιωματικός, ζήτησε να συναντηθούμε για να δούμε αν μπορώ να τον βοηθήσω στην δημιουργία μιας "ζώνης φραγμού πυρός", στο Καρά Μπουρούν, (στο κόλπο της Σμύρνης) μιας και τα όρια του βεληνεκούς των πυροβόλων, ήταν κοντά στις δυνατότητες του Μ110 αρκεί να χρησιμοποιούσε κάποιος, προωθητικό βλημάτων («Hera»).
Κατάλαβα ότι για να σκεφτεί ένας αξιωματικός να «φράξει» την είσοδο του κόλπου της Σμύρνης, είναι κάτι που μυρίζει μπαρούτι! Τον ρώτησα πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και μου απάντησε .. «ΠΟΛΥ»!
Ηταν ένας μήνας πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων του 1995. Φαίνεται ότι ο αγχωμένος φίλος αξιωματικός, ήξερε καλά τι θα συνέβαινε ένα μήνα μετά, και με δεδομένο ότι είχαν φύγει με μετάθεση αρκετοί παλιοί ΑΣΑΚ και υπαξιωματικοί, ήμουν ίσως ο μόνος «εύκαιρος» που ήξερε να κάνει αυτή τη δουλειά!
Ηξερα, ότι με ένα μόνο πυροβόλο Μ110 θα κάλυπτα μια ζώνη 14 στρεμμάτων και με τρεις πυροβολαρχίες , δεν θα πέρναγε κουνούπι από τη Σμύρνη, πόσο μάλλον ο Τουρκικός Στόλος. Και οι Τούρκοι δεν θα ήξεραν από πού τους έρχεται!
Κι όταν το ανακάλυπταν θα ήταν αργά!
Θα καταλάβετε παρακάτω γιατί σας τα λέω όλα αυτά και γιατί κατά την θητεία μου, η μονάδα μας η 126 ΤΕ, ήταν η πιο «πολύ-φωτογραφημένη» στην Ελλάδα από τους τούρκους κατασκόπους, σε βαθμό που να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, λέγοντας όταν είχαμε υπηρεσία, «χτενίσου ρε , μην σε δουν σε τέτοια χάλια στις φωτογραφίες οι τουρκάλες»!! Μια μονάδα, που ουσιαστικά ήταν παροπλισμένη μέχρι το 1993, όταν ο μεγαλύτερος ίσως γνώστης –τότε- του πυροβολικού, Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ) Ε.Χαραλάμπους, την κατέστησε οργανωτικά, το νούμερο ένα φόβο των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων! (Για την τεράστια προσφορά του προφανώς, οι μπλε και πράσινοι κόκκοι του στρατεύματος, τον «έκοψαν» από Αρχηγό της ΑΣΔΕΝ, αποστρατεύοντάς τον αργότερα προς έκπληξη όλων, κι ας είχε υπηρετήσει σε ιδιαίτερα διαβαθμισμένα πόστα στο Εξωτερικό και είχε τεράστιες περγαμηνές).
Η προσωπική ιστορία που σας περιγράφω, συνέβη αμέσως μετά, τις πρώτες πληροφορίες που έφτασαν ταυτόχρονα από την ΕΥΠ αλλά και από τα αρμόδια γραφεία πληροφοριών του Στρατού, ότι οι Τούρκοι θα κλιμακώσουν τις προκλήσεις τους στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Κι έτσι κι έγινε!
Δύο εβδομάδες μετά την συνάντησή μου με τον αξιωματικό, κι αφού είχα ολοκληρώσει την «ζώνη φραγμού πυρός» στον κόλπο του Καρά Μπουρούν, συνέβη το πρώτο περιστατικό που αποτέλεσε την προβοκάτσια των Τούρκων, και οδήγησε στην κρίση των ιμίων! Και μπορεί να μην γνώριζα μέχρι εκείνη την μέρα, πόσο «πολύ άσχημα» ήταν τα πράγματα, αλλά στις 26 Δεκεμβρίου 1995, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων, κατάλαβα καλά που χρειαζόταν η ζώνη φραγμού πυρός!
ΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα του 1995 δηλαδή, στις 26 Δεκεμβρίου, το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Figen Akat» προσάραξε στις βραχονησίδες Ίμια. Επρόκειτο για μια στημένη περίπτωση, ενός «δήθεν ναυτικού ατυχήματος», παρόμοια με αυτή που είχε κάνει η φρεγάτα «Γιαβούζ» όταν προσάραξε στην Κω. Ο Τούρκος πλοίαρχος του «Figen Akat» στις συνομιλίες του με τις Ελληνικές Λιμενικές Αρχές, δήλωσε ότι βρίσκεται σε … «τουρκικά χωρικά ύδατα» και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.
Δημιουργήθηκε ένταση σε διπλωματικό επίπεδο, με αποτέλεσμα στις 28 Δεκεμβρίου 1995 Ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.
Οι τούρκοι είχαν πετύχει αυτό που ήθελαν και στις 29 Δεκεμβρίου 1995 το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος διαμαρτυρόμενοι για την στάση της Ελλάδας!!!
Λόγω των εορτών (!) και της πολιτικής αστάθειας, η Ελλάδα καθυστερεί απίστευτα να απαντήσει και μόλις την 10η Ιανουαρίου 1996 η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠΕΞ με μια ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
Είχε προηγηθεί μια εβδομάδα πριν, η δήλωση του τότε Αμερικάνου πρόεδρου Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή στην οποία δήλωνε ξεκάθαρα ότι «Φοβάμαι θερμό επεισόδιο». Προφανώς διότι το επεισόδιο αυτό είχε σχεδιαστεί με την ανοχή των Αμερικανών (και θα το εξηγήσουμε παρακάτω).
Μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων στην Ελλάδα υπενθυμίζομε ότι η ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου οι αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ και το κενό εξουσίας στη χώρα, είχε ενθαρρύνει τους Τούρκους, οι οποίοι «έτριβαν τα χέρια τους» που η Ελλάδα βρισκόταν σε πολιτική αστάθεια! Και το κενό αυτό, -δυστυχώς- ήρθε να το καλύψει ο Κώστας Σημίτης στις 19 Ιανουαρίου 1996 οπότε και ανέλαβε την Πρωθυπουργία της χώρας! (*το δυστυχώς θα το καταλάβετε παρακάτω).
Στα Ιμια όμως είχε ήδη αρχίσει ο πόλεμος νεύρων από τους Τούρκους Λιμενικούς ! Και οι Ελληνες ψαράδες είχαν καθημερινά παρενοχλήσεις από τις τουρκικές ακταιωρούς!
Στις 25 Ιανουαρίου το πρωί ο τότε δήμαρχος Καλύμνου ο Δημήτρης Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου κ. Γ. Ριόλα, μην αντέχοντας να βλέπουν το ελληνικό κράτος να εγκαταλείπει στους Τούρκους τα Ιμια, πηγαίνουν στην μεγάλη Ίμια και υψώνουν την ελληνική Σημαία.
Η Τουρκία αντιδρά αμέσως και οργανώνει «φαντασμαγορική απάντηση» με πρωταγωνιστές δημοσιογράφους! Στις 28 Ιανουαρίου 1996 μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας Hurriyet προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική Σημαία και υψώνει την τουρκική. Στην περιοχή έπλεε το περιπολικό ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ και στις 08:00 βλέπουν την τουρκική Σημαία. Ο Αρχηγός ΓΕΝ δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική Σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική.
Η Hurriyet ξεσηκώνει την τουρκική κοινή γνώμη με πύρινα δημοσιεύματά της και ακολουθεί σύσσωμος ο Τουρκικός Τύπος.
Στην Ελλάδα ο Αρχηγός ΓΕΝ επικοινωνεί με τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ κι επίσης Ναύαρχο, τον κ. Λυμπέρη, και τον ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Α/ΓΕΕΘΑ επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/ΓΕΝ και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Γεράσιμο Αρσένη.
Τις μέρες αυτές οι τούρκοι δημοσιεύουν ένα σχέδιο που είχε εκπονηθεί από την εποχή του Γκιουβέν Ερκαγιά και τέθηκε σε εφαρμογή από το παρ ολίγο θύμα της 17Ν όταν υπηρετούσε στην Ελλάδα, Ντενίζ Μπουλούκμπασι, ο οποίος είναι και παράλληλα ο εμπνευστής της κατάργησης των αεροδιαδρόμων (πρώην 18 και 19) στο Αν,Αιγαίο (εντός του FIR Αθηνών) . Σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια και δεξιά του μεσημβρινού που χωρίζει το Αιγαίο στα δύο. Επί της ουσίας, οι γκρίζες ζώνες και τα 12 μίλια, αποτελούν περιοχές τις οποίες η Τουρκία γνωρίζει ότι υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Αλλά αυτό τότε δεν το λέει κανείς και δεν εξηγείται ποτέ ότι το Casus Belli στο Αιγαίο αφορά στα πετρέλαια! Αντίθετα για πολλά χρόνια όποιος το έγραφε θεωρούταν Εθνικιστής !!
Στις 30 Ιανουαρίου στην περιοχή επικρατεί ένταση. Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης. Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.
Στις 11:00 το βράδυ, διατάσσεται ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου. Oι μονάδες του Δ΄ΣΣ εξέρχονται στους προβλεπόμενους από τα σχέδια, χώρους διασποράς με πλήρη επάνδρωση.
31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1996 - Η ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕΡΑ
Και φτάνουμε στα ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996: Οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή των Ιμίων είναι εξαιρετικά δυσχερείς. Βρέχει καταρρακτωδώς και η ορατότητα είναι κάκιστη.
Στη 01:15 άνδρες της μονάδας υποβρυχίων καταστροφών (S.A.T.) του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η Τουρκική τηλεόραση την προηγούμενη μέρα τους έδειχνε να φεύγουν με φουσκωτά από την Αλικαρνασσό (Bodrum). Υψώνουν την τουρκική Σημαία. Θα παραμείνουν επτά ώρες.
Δυστυχώς, για πρώτη φορά μετά το 1974, Τούρκοι στρατιώτες καταλαμβάνουν ελληνικό έδαφος. (Και τι έδαφος! Ακριβώς από κάτω ξεκινά το κοίτασμα πετρελαίου που είχε διερευνήσει η Γαλλική «Beicip» και κάνει ένα σχήμα “S” και καταλήγει στη Γαύδο)! Ετσι αφού δημιούργησαν την κρίση το 1987 για τα κοιτάσματα του «Μπάμπουρα» στο Β.Αιγαίο που βρίσκεται στα 10 μίλια από τη Θάσο (γι αυτό έχουν σκυλιάσει με τα 12 μίλια), δημιούργησαν την κρίση των Ιμίων για να βάλουν χέρι και στο κοίτασμα των Ιμίων, Κρήτης, Γαύδου!
Για να επανέλθω στην αποφράδα ημέρα, το γεγονός της ύπαρξης τούρκων στην Ιμια, διαπιστώνεται από το περιπολικό ΑΝΤΩΝΙΟΥ και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 (ΠΝ-21) της Φρεγάτας «Ναυαρίνο». Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.
Ακολουθεί ο διάλογος του ΓΕΝ με τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»:
Ωρα 5.04 ΓΕΝ: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.
Ωρα 5.05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Εχω απώλεια επαφής με το ελικόπτερο. Τελευταία του αναφορά EMERGENCY – EMERGENCY 1,5 μίλι βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος.
Στις 5.07 ο διοικητής της ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγος Δημήτρης Σπυρίδων ( ο οποίος παραδέχεται σε βίντεο που θα δείτε παρακάτω ότι κατά 90% το ελικ΄πτερο το έριξαν οι Τούρκοι) ενημερώνεται ότι ο ΣΑΜ δεν έχει στο ραντάρ του το ελικόπτερο και ότι το καλεί, δεν του απαντάει και ότι ακούει τη φρεγάτα YAVUZ να το καλεί.
Ωρα 5.13 ΓΕΝ: Ερωτηματικό: Εχετε επικοινωνίες;
Ωρα 5.14 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό
Ωρα 5.14 ΓΕΝ: Ερωτηματικό. Εάν αποκτήσατε κάποια στιγμή επικοινωνία.
Ωρα 5.15 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Τον ακούσαμε που έκανε μια κλήση μόνο.
Ωρα 5.16 ΓΕΝ: Τον έχετε στα Ρ/Ε;
Ωρα 5.16 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό.
Ωρα 5.24 ΓΕΝ: Το EMERGENCY τι ήταν;
Ωρα 5.24 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: MASTER CAUTION EMERGENCY
Στις 5:29 το ελικόπτερο καταπέφτει, σκοτώνοντας τους τρεις ηρωικούς αξιωματικούς που οι συγγενείς τους ακόμη ζητάν να πληροφορηθούν τι ήταν οι τρύπες στην άτρακτο του ελικοπτέρου:
Ο Αντιπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Αντιπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός, γνώριζαν καλά ότι τους έστελναν σε αποστολή αυτοκτονίας! Και γι αυτό είχαν ζητήσει πριν φύγουν, να στείλουν τα πράγματά τους στους συγγενείς τους! Όπως θα γνώριζε κάθε «ελικοπτεράς» ότι αν σε στείλουν βράδυ, να φωτίσεις με τους φανούς σου τα κεφάλια τούρκων κομάντος, τότε θα σε ρίξουν!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ (τότε δ/κτης ΑΣΔΕΝ): "ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ;;;"
Στο βίντεο που ακολουθεί, παραθέτουμε την ιστορική μαρτυρία του τότε δ/κτή της ΑΣΔΕΝ κ. Δ.Σπυρίδων, ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε την απογείωση του ελικοπτέρου ρώτησε επακριβώς: "Ποιος μαλάκας σήκωσε το ελικόπτερο;", εμφανώς εξοργισμένος γιατί ήξερε ότι οι τούρκοι θα το ρίξουν, και έχοντας διαταγές από τον ίδιο τον Σημίτη (όπως είδατε στο πρηγούμενο βίντεο, να αποφευχθεί οποιαδήποτε σύρραξη).
Το εκπληκτικότερο όλων είναι ότι παραδέχεται δημόσια ότι κατά 90%, εκτιμά ότι το έριξαν οι Τούρκοι. Δείτε το βίντεο και συνεχίζουμε:
Για την ιστορία, στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και του διαμεσολαβητή Ρίτραρντ Χόλμπρουκ.
Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική Σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς (no flags, no ships, no troops).
Το πόσο άσχημο ρόλο έπαιξαν τότε οι συμμαχικές δυνάμεις, είχε φανεί ήδη, αλλά κάποιοι εδώ στην Ελλάδα, έκαναν το παν να μην αποκαλυφθεί, προφανώς για να μπορέσουν να πουν μετά το … μεγάλο «ευχαριστώ» !
ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΙΤΑΛΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΟΛΛΑΝΔΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΑΝ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ - ΠΩΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Η Ιταλία και η Ολλανδία (γνωστή για τις θέσεις της κατά της βοήθειας προς την Ελλάδα σήμερα στην οικονομική κρίση) είχαν πληροφορηθεί για τις κινήσεις του πυροβολικού και του ναυτικού στη Μυτιλήνη, και είχαν διαπιστώσει ότι οι ενέργειες της διοίκησης Πυροβολικού, μπορούσαν να αλλάξουν σε μερικά λεπτά την ισορροπία δυνάμεων στη θάλασσα, αφού το πυροβολικό είχε αναπτυχθεί σε επιχειρησιακό συνδυασμό με το πολεμικό ναυτικό και ήταν έτοιμα να βυθίσουν και την παραμικρή βαρκούλα στην περιοχή! Γι αυτό άλλωστε, από το 1992 και μετά, το πυροβολικό έκανε κάθε χρόνο ασκήσεις συνεργασίας με το ναυτικό!
Στην έδρα της μονάδας πυροβολικού με την μεγάλη δύναμη πυρός , την 126 ΤΕ, στη Λέσβο, είχαν ήδη εντοπιστεί δύο τούρκοι πράκτορες και είχαν εξουδετερωθεί το προηγούμενο καλοκαίρι! Ετσι έπρεπε η κατασκοπία να γίνει με άλλο τρόπο, για λογαριασμό της Τουρκίας!
Μόλις τρεις μέρες πριν την αποφράδα εκείνη μέρα, ο Ιταλός και ο Ολανδός αξιωματικός βρισκόταν στο Σίγρι της Λέσβου και παρακολουθούσαν τις κινήσεις του πυροβολικού στο παρακείμενο πεδίο βολής των Παρακοίλων Λέσβου καθώς και τις κινήσεις του στόλου δυτικά του νησιού!
Στις 28 Ιανουαρίου συνελήφθησαν επ αυτοφώρω στο Σίγρι, όπου διαπιστώθηκε ότι παρακολουθούσαν ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και βρέθηκαν στη κατοχή τους σχεδιαγράμματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων του νησιού, ονόματα και αριθμούς πλοίων που έπλεαν στην περιοχή και άλλες στρατιωτικής φύσεως πληροφορίες. Κυρίως όμως, είχαν στοχοποιήσει την 126 ΤΕ όπου βρισκόταν τα αυτοκινούμενα πυροβόλα που ασκούνταν ήδη στην δημιουργία ζώνης φραγμού πυρός στον κόλπο της Σμύρνης. Γεγονός που είχε προβληματίσει τους Τούρκους Επιτελείς!
Με την σύλληψη αυτή, αποδείχτηκε ότι οι «σύμμαχοι» δεν ήταν και τόσο ... σύμμαχοι αλλά σαφώς και εργάζονταν υπέρ της Τουρκίας.
Και ο Κώστας Σημίτης, έκανε μια από τις πολλές απαράδεκτες δηλώσεις του όταν ευχαρίστησε τους Αμερικανούς! Προφανώς ξέχασε να ευχαριστήσει και τους Ιταλούς και τους Ολλανδούς που μας κατασκόπευαν για λογαριασμό του ΝΑΤΟ δηλαδή των Αμερικανών δηλαδή των Τούρκων!
Η υπόθεση αυτή, αν και σοβαρότατη, άντεξε μόνο μια μέρα στα δελτία ειδήσεων και την επομένη πνίγηκε κυριολεκτικά! Διότι όλα δείχνουν ότι πραγματοποιήθηκε σε «τοπικό επίπεδο από την ΕΥΠ, μετά από καταγγελία εστιάτορα του Σιγρίου, που βρήκε τις σημειώσεις των δύο αξιωματικών και τις παρέδωσε σε γνωστό του Αστυνομικό που τότε υπηρετούσε αποσπασμένος στο κλιμάκιο της ΕΥΠ ! Είμαι βέβαιος ότι αν το ήξερε ο τότε Πρωθυπουργός θα έδινε εντολή να … τους αφήσουν ελεύθερους να κάνουν την ... δουλειά τους, μην τυχόν και δημιουργήσουμε πρόβλημα στους … συμμάχους μας!
Όπως καταλάβατε, η σύλληψη έγινε χωρίς κεντρική κάλυψη και αξίζουν εύγε στον τότε διοικητή της ΕΥΠ και στον Αστυνομικό διευθυντή!
ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΟΜΜΑΝΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΤΗΣΑΝ ΣΤΑ ΙΜΙΑ
Από το blog koukfamily.blogspot.com αντλήσαμε μερικές πληροφορίες σχετικά με την τύχη των Τούρκων κομμάντος που πάτησαν την Ιμια. Λίγους μήνες μετά τη 31η Ιανουαρίου 1996 η περιβόητη και παρασημοφορεμένη «ομάδα Καρντάκ(σσ Ιμια στην τουρκική)» των Τούρκων κομάντος συμμετείχε σε μια άσκηση στον Κόλπο της Μαρμαρίδας. Η ομάδα αυτή πήγαινε στις ασκήσεις ως ομάδα πρότυπο υπό τις διαταγές του Τούρκου Ταγματάρχη Ζεκί Σεν. Ο Ζεκί Σεν, ήταν ένας διάσημος αξιωματικός των Καταδρομών, μέλος της γνωστής μονάδος Su Altı Taarruz/SAT (αντίστοιχη της ΔΥΚ). Ο Ζεκί Σεν ήταν αδειούχος κατά την προαναφερόμενη άσκηση. Η «ομάδα Καρντάκ» απογειώθηκε με ελικόπτερο Cougar για να εκτελέσει αεραπόβαση. Ξαφνικά σφοδρή έκρηξη καταστρέφει το ελικόπτερο, σκοτώνοντας το πλήρωμα του και την «ομάδα Καρντάκ». Αύτανδρο βυθίζεται στα νερά της Μαρμαρίδας. Μαζί με τον Σακί Σεν, απουσίαζαν άλλα δύο μέλη της «Ομάδας Καρντάκ». Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι υπήρξε ελληνικό σαμποτάζ, εκδίκησης για τα Ίμια. Δεν ήταν έτσι όμως! Γιατί στη συνέχεια, οι δύο παρασημοφορημένοι κομάντος που απουσίαζαν μεταφέρθηκαν σε άλλες μονάδες καταδρομών. Ο Αρχηγός τους Ζεκί Σεν, αποσπάστηκε μυστικά στην Γεωργία ως προσωπικό του ΟΗΕ. Μετά από δύο μήνες με διαφορά 3 ημερών, φεύγουν από την ζωή και οι δύο επιζώντες Τούρκοι κομάντος, και οι δύο σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Μέσα στο ίδιο έτος δηλαδή και οι 12 Τούρκοι κομάντος των Ιμίων, δεν ήταν πλέον στην ζωή με εξαίρεση τον Αρχηγό τους. Τα ίχνη του Ζεκί Σεν χάθηκαν για ένα διάστημα ώσπου το 2003, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Στις 6 Μαΐου του 2003, ο Ζεκί Σεν γιόρτασε τα γενέθλια του με την κοπέλα του και τους φίλους του σε γνωστό κλαμπ της Κων/πόλης (LAILA) στην Περιοχή Ορτάκιοϊ (Ortaköy). Την νύχτα των γενεθλίων την πέρασε στο κοντινό ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE HOTEL”, παλαιό παλάτι του Σουλτάνου. Την επόμενη μέρα, το μεσημέρι στις 3.30 μ.μ., ο Ζεκί Σεν δέχθηκε στην πλατεία Ταξίμ την επίθεση τριών νεαρών, οι οποίοι τον κατακρεούργησαν με μαχαίρια και διέφυγαν στα στενά σοκάκια της Πόλης...
Ακόμη κι ένα μικρό παιδί θα καταλάβαινε ότι ο Τουρκικός Στρατός, ξέπλυνε την ντροπή του, γιατί αυτοί οι άνδρες, είχαν συλληφθεί από δύο Ελληνες κομμάντος! Και αφού τους παρασημοφόρησαν, τους εξαφάνισαν έναν προς έναν, για να μην γίνει γνωστή ούτε η ξευτίλα τους, αλλά πολύ περισσότερο, για να μην αποδειχτεί ποτέ, ότι υπήρξε τηλεφώνημα ξένης δύναμης για να απελευθερωθούν!
Για την υπόθεση αυτή, θα αναφερθούμε διεξοδικά στο εγγύς μέλλον!
Προς το παρόν, δείτε ένα σχετικό βίντεο από την εκπομπή "Αθέατος Κόσμος" που είχε ασχοληθεί με την τουρκική "ομάδα Καρντάκ"
TΙ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ;
Καταλήγοντας λοιπόν, θα σας παραθέσω, την μαρτυρία ενός φαντάρου της εποχής εκείνης στον Εβρο, όπου εκεί φαίνεται όλοι εκεί είχαν διαπιστώσει το μέγεθος της προδοσίας που έρχεται και φοβόντουσαν:
«Πέρασαν κιόλας 16 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να ξεχαστούν ούτε μια στιγμή όσα ζήσαμε. Άλλωστε δεν ξεχνιούνται όσοι τα έζησαν και πολλοί ίσως να μην τα ξεχάσουν και ποτέ. Εμείς ήμασταν φαντάροι κάποια σειρά του 95΄ .Ήταν οι πρώτες μέρες σε μονάδα εκστρατείας ψάρια ακόμα ζήσαμε στιγμές που μόνο στις ταινίες παρακολουθείς, Έξω απο το διοικητήριο μεγάλα βαρέλια να καίνε και οι "γραφιάδες" να τρέχουν να φέρνουν και να καίνε χαρτιά, χαρτιά που δεν έπρεπε να πέσουν σε ξένα χέρια...από το μεσημέρι είχαμε δει στις ειδήσεις το στόλο να φεύγει από το ναύσταθμο για τα Ιμια, αλλά κανείς μέχρι εκείνη την στιγμή δεν έλεγε τίποτα, έκανε κρύο είχε κοντά -20 και το βράδυ ξέσπασε χιονοθύελλα κανείς δεν ήθελε να ήταν έξω ένα τέτοιο βράδυ..Ξαφνικά το απόγευμα βλέπουμε το μόνιμο προσωπικό να μπαίνει μέσα, με λίγα λόγια η εντολή ήταν μία εκκένωση του στρατοπέδου .Έβλεπες κόσμο να τρέχει να μαζεύει στρώματα κουβέρτες προσωπικά είδη όλα ότι μπορείτε να φανταστείτε μόνο τα σιδερένια κρεβάτια έμειναν μέσα στους θαλάμους ,γέμισαν τα άρματα με βλήματα πυροβόλα στήθηκαν κανονικά γεμισμένα οπλισμένα έτοιμα να ρίξουν. Ολοι άφηναν τις οικογένειες τους πίσω και πήγαιναν στο πόλεμο!!!! Τότε το ακούσαμε πρώτη φορά πόλεμος...Μόνο ένας Λοχαγός ντόπιος έβαλε τις φωνές και φώναζε << μην φοβάστε ρε εμείς είμαστε τα παλικάρια >>.Ο Διοικητής κλεισμένος στο γραφείο του με χάρτες απλωμένους να κάνει σύσκεψη με το επιτελείο. Τα άρματα από το δριμύ ψύχος δύσκολα έπαιρναν μπροστά και φυσικά απο την έλλειψη μπαταριών αφού και τότε δεν υπήρχαν λεφτά!!Όλα ήταν έτοιμα και ξεκινήσαμε για το μέρος ευθύνης στο δρόμο τα τεθωρακισμένα μας πέρναγαν σαν σταματημένους ...έτρεχαν να προλάβουν να είναι πιο μπροστά απο εμάς μια και είναι απο τις πρώτες γραμμές επίθεσης , δεν συζητάμε για τα άρματα που έμειναν στο δρόμο ,για εκείνους που χάθηκαν μέσα στο χιόνι, ούτε για εκείνους που ξεχάστηκαν σε σκοπιές για πάνω απο 48 ώρες. Κάποιοι είχαν συνεννόηση με κινητά (όσοι διέθεταν) οι μπαταρίες των ασυρμάτων στο επόμενο 2 ωρο τελείωσαν. Έτσι φτάσαμε κάποιες ώρες μετά τα μεσάνυχτα ακούγαμε ερπύστριες να δουλεύουν ήμασταν πολύ κοντά. Στόχος;; Η γέφυρα της Αδριανούπολης .Όλα ήταν έτοιμα όλα κρεμόντουσαν σε ένα τηλέφωνο και σε μια λέξη… πύρ... Εμείς, με τα καλά και τα άσχημα τότε του Στρατού, ήμασταν έτοιμοι! Αλλοι δεν ήταν έτοιμοι φαίνεται! Πολύ μακριά από τον Εβρο, που κάθονταν στις ζεστές πολυθρόνες των γραφείων τους στην Αθήνα! Το πρωί κατά τις 10 χτύπησε το τηλ και είπαν ότι το θέμα έχει λήξει και να γίνει η αναδίπλωση ,δεν ξέραμε τι είχε γίνει δεν ξέραμε τίποτα. Μετά μάθαμε ότι τελευταία στιγμή άλλαξε το πλήρωμα του ελικοπτέρου στην φρεγάτα Ναβαρίνο...μετά μάθαμε οτι μια ολόκληρη τούρκικη μεραρχία κόλλησε στον λασπωμένο Έβρο ,μετά μάθαμε οτι 2 ουκάδες μας ξεβράκωσαν 10 τούρκους και τους έβαλαν στο τέλος και χέρι για αυτό που έκαναν. Μετά απο όλα αυτά έμαθα ότι για να υπερασπιστώ την πατρίδα μου μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος μου πρέπει να το έχουν αποφασίσει άλλοι ...και στο τέλος πρέπει να τους ευχαριστώ που προσκύνησα και έσκυψα το κεφάλι...»
Κλείνω τον ελάχιστο φόρο τιμής για τα τρία παλληκάρια μας, με ένα απόσπασμα που το αφιερώνω εξαιρετικά, σε όσους με ελαφρά την καδρία, τόσα χρόνια, επέλεγαν με την ψήφο τους να μας εκπροσωπούν στη Βουλή, όσοι υποχρέωναν ολάκερους Ναυάρχους να πουν ότι την σημαία την πήρε ο ... αέρας! Ως σαν να λέμε, την Ελλάδα... την πήρε ο αέρας!! Και στα χρόνια που πέρασαν από τότε, μας πήρε και μας σήκωσε!!!
Σύμφωνα με τον Κώστα Χαρδαβέλα, πρόκειται για την μεγάλη προδοσία (Σημίτη και Πάγκαλου!)
IMIA 1996: Ο Χρήστος Λυμπέρης, Ναύαρχος ξεσκεπάζει την Προδοσία Σημίτη-Πάγκαλου. Προς τούτο συνηγορεί και ο Κώστας Χαρδαβέλας, ο οποίος έχει ένα αποκαλυπτικό έγγραφο-φωτιά!
H κυβέρνηση Σημίτη έδωσε εντολή στους Έλληνες βατραχανθρώπους να κάψουν την ελληνική σημαία τον Απρίλιο 1996, λίγο πριν το Πάσχα! (Εκπομπή Κώστα Χραδαβέλα-Αθέατος κόσμος)
Σύμφωνα με τον Κώστα Χαρδαβέλα, πρόκειται για την πιο στυγνή προδοσία!
Μαρτυρία από βατραχάνθρωπο των Ιμίων
Κρίση των Ιμίων (Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)
Κρίση των Ιμίων ονομάζεται συμβατικά μία έντονη αντιπαράθεση εδαφικής κυριαρχίας που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 1996 ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία με αφορμή την προσάραξη πλοίου στις βραχονησίδες των Ιμίων. Κατά την διάρκεια της ολιγοήμερης αυτής κρίσης, οι δύο χώρες μετέφεραν στρατιωτικές δυνάμεις (κυρίως ναυτικές) γύρω από τα Ίμια και τις ανέπτυξαν φτάνοντας κοντά στην ένοπλη σύρραξη. Τελικά με την παρέμβαση του ΝΑΤΟ, και κυρίως των ΗΠΑ, η ένταση εκτονώθηκε και οι δύο χώρες απέσυραν τους στόλους τους.
Υπενθυμίζεται ότι την εποχή της κρίσης αυτής πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κωνσταντίνος Σημίτης, (που λόγω ασθενείας του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996). Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, υπουργός Εθνικής Αμύνης ο Γ. Αρσένης και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο ναύαρχος Χ. Λημπέρης, ενώ πρωθυπουργός της Τουρκίας ήταν η Τανσού Τσιλέρ και υπουργός Εξωτερικών ο Ονούρ Οϊμέν.
Περί τις τελευταίες ώρες της κρίσης, τρεις Έλληνες αξιωματικοί, του Πολεμικού Ναυτικού έχασαν την ζωή τους όταν το ελικόπτερο όπου επέβαιναν κατέπεσε στην θάλασσα. Το ατύχημα αποδόθηκε σε τεχνικά αίτια και την κόπωση του πληρώματος. Η τουρκική πλευρά δεν ανέφερε απώλειες.
Καθ'όλη τη διάρκεια της κρίσης φάνηκε η μεγάλη δυσπιστία του Σημίτη προς την ηγεσία της ΕΥΠ και των Ενόπλων Δυνάμεων. Όπως γράφει Το Βήμα: «Οι αξιωματικοί αυτοί είχαν μάθει να λειτουργούν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λάτρευε τις συσκέψεις με στρατιωτικούς, τις υπηρεσίες από κλειστές πηγές και τη διαχείριση κρίσεων όπως εκείνη του Μαρτίου του 1987. Ο κ. Σημίτης τους θεωρούσε «ανδρεϊκούς», ξένους στη δική του κουλτούρα και ύποπτους για το στήσιμο παγίδων τις κρίσιμες εκείνες ώρες. »
Τρίτη, 19 Ιανουαρίου 2010
Ο ναύαρχος Λυμπέρης από την Κατερίνη :"Κρυμμένη η τότε πολιτική ηγεσία της Ελλάδας στην κρίση των Ιμίων"
Στην Κατερίνη μίλησε απόψε ο ναύαρχος ε.α και επίτιμος ΑΓΕΕΘΑ Χρήστος Λυμπέρης, καλεσμένος της σχολής γονέων Κατερίνης, με θέμα : "Χειρισμοί κρίσεων - ΊΜΙΑ 14 χρόνια μετά..."
Ο ναύαρχος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων με γλαφυρό τρόπο στην κρίση της 30ης Ιανουαρίου του 1996, όταν η ανυπαρξία της τότε πολιτικής ηγεσίας επέτρεψε τους Τούρκους να κάνουν επέμβαση και να καταλάβουν ελληνικό έδαφος, καθιστώντας από τότε τα Ίμια γκρίζα ζώνη.
"Η τότε πολιτική ηγεσία ήταν κρυμμένη και διαπραγματεύονταν με τους Αμερικάνους" είπε ο ναύαρχος, "ενώ οι ένοπλες δυνάμεις περίμεναν εντολές για να χτυπήσουν τους Τούρκους και είχαν τη δυνατότητα τότε να καταφέρουν ισχυρότατο πλήγμα στον εχθρό". Άλλα οι πολιτικοί της τότε κυβέρνησης δεν ήθελαν με τίποτα να επέλθει σύγκρουση, αφού ο τότε υπουργός εξωτερικών έλεγε ότι τη σημαία που υπέστειλαν οι Τούρκοι από τα Ίμια θα πούμε ότι την πήρε ο αέρας και αργότερα ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης βγήκε να ευχαριστήσει τους Αμερικάνους από το βήμα της ελληνικής βουλής για τη βραδιά της ντροπής. "Κανένας από την κυβέρνηση δεν εμφανίσθηκε στο πεντάγωνο κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων με τους Τούρκους, ενώ μάταια οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις περίμεναν εντολές" τόνισε ο ναύαρχος.
Ο Λυμπέρης στον Σπύρο Καρατζαφέρη για τα Ίμια (1/3)
Τρίτη, 31 Ιανουαρίου 2012: Τιμή στους ήρωες!
Την Τρίτη 31/1/2012 είναι η μαύρη επέτειος των Ιμίων.
16 χρόνια πέρασαν πλέον απ’ την ημέρα, που η Τουρκία εισέβαλε και κατέλαβε με στρατιωτική επιχείρηση Ελληνικό έδαφος, χωρίς την άμεση και αυτονόητη αντίδραση απ’ την μεριά της τότε Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.
Αντιθέτως, η στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης είχε ως αποτέλεσμα τη θυσία του σημαιοφόρου ΕΚΤΟΡΑ ΓΙΑΛΟΨΟΥ, του αρχικελευστού ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ και του αρχικελευστού ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΛΑΧΑΚΟΥ.
Θυσία, στο βωμό του πολιτικού ραγιαδισμού, ο οποίος στιγμάτισε και εξακολουθεί να στιγματίζει την εξωτερική μας πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες.
Δεν είναι ώρα για πολλά λόγια, όση πικρία και αγανάκτηση να νιώθει κανείς. Είναι όμως ώρα για να κάψει μέσα μας η φλόγα της ιστορικής μνήμης. Και να μας ζεσταίνει για πάντα. Διότι η ιστορία διδάσκει ότι... δυστυχώς οι Έλληνες δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι, για να ατενίσουμε και να πορευθούμε στο μέλλον, πρέπει να λαμβάνουμε ως γνώμονα το παρελθόν. Διότι ένας λαός, ο οποίος δεν σέβεται την ιστορία του και δεν μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος, τότε νομοτελειακά δεν μπορεί να έχει και μέλλον.
Και δυστυχώς, η σημερινή ζοφερή πραγματικότητα των συνεχών προκλήσεων αλλά και παραβιάσεων του εθνικού μας χώρου, με τα Τουρκικά μαχητικά να κοντοζυγώνουν τον Παρθενώνα και τις φρεγάτες τους να φτάνουν μέχρι το Λαύριο, επιβεβαιώνει, ότι δεν άλλαξε τίποτε ούτε στο μυαλό αλλά ούτε και στη συνείδηση των σημερινών ηγετών μας. Η ίδια απαράδεκτη, οσφυοκαμπτική, ταπεινωτική πολιτική πρακτική σχετικά με τους χειρισμούς των εθνικών μας θεμάτων, εξακολουθεί να διαιωνίζεται όπως και τότε...
Τότε, που η χώρα μας απώλεσε εθνικό έδαφος και ένα μέρος της εθνικής της κυριαρχίας, το οποίο στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε ως «γκρίζες ζώνες».
Γνωρίζετε πολύ καλά την επίσημη απάντηση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Ήταν βεβαίως, το δημόσιο «ευχαριστώ» του Κώστα Σημίτη προς τις ΗΠΑ, μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, για το ρόλο τους στην αποκλιμάκωση των γεγονότων.
Ή μήπως το «ευχαριστώ» απευθύνονταν για το ρόλο των Αμερικανών στην μετατροπή εδαφικής μας κυριότητας σε «ουδέτερη ζώνη» - κάτι που αντιστρατεύεται όλες τις διεθνείς συνθήκες - την οποία ο Έλληνας πολίτης δεν μπορεί καν να επισκεφθεί, πόσο μάλλον να αναρτήσει και να αφήσει εκεί τα εθνικά μας σύμβολα ή έστω και στεφάνια, όπως επεχειρήθη από μέλη της οργάνωσης «Ελληνοαμερικάνικη Ένωση» που ήθελαν (το Πάσχα 1996) να τελέσουν τρισάγιο στην μνήμη των τριών ηρώων που χάθηκαν στην Μεγάλη Ίμια. Μήπως διεκδικούμε άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία, ως η μοναδική χώρα στον κόσμο με μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα σε δικό της έδαφος;
Ο Κώστας Σημίτης λοιπόν....Πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος.....Ο οποίος στο βιβλίο του «Εθνικιστικός λαϊκισμός», καταγγέλλει «την χωρίς απήχηση Ελληνική και χριστιανική παράδοση» και αποκηρύσσει την «προσήλωση στις εθνικές, και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες». Όλο του δε το συγγραφικό έργο βρίθει από αναφορές, με τις οποίες θεωρεί τον πατριωτισμό και την Χριστιανική πίστη ως εχθρούς της κοινωνικής προόδου...
Μη λησμονώντας βεβαίως, ότι η ανεκδιήγητη συγγραφική ομάδα Ρεπούση είχε ορισθεί και επιλεγεί από τον ίδιο τον πρώην Πρωθυπουργό ενώ επί των Κυβερνήσεών του, αυτή η «στα χαρτιά Ελληνίδα» είχε διορισθεί ως αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Καλύτερα όμως να σταματήσω. Όπως είπα και πριν, δεν είναι ώρα για λόγια αλλά για περίσκεψη και περισυλλογή. Καθώς και για ανησυχία.
Πάνω απ’ όλα όμως, στις 31 Ιανουαρίου τιμούμε τους ήρωες. Οι οποίοι έπραξαν εις το ακέραιο το καθήκον τους και εξετέλεσαν με ακρίβεια την αποστολή τους, πεθαίνοντας για μας. Ας πράξουμε λοιπόν κι εμείς, στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα μας, το καθήκον μας, εκλέγοντας και παραδίδοντας την εξουσία και τα ηνία της χώρας μας σε ανθρώπους που έχουν την Ελλάδα στην καρδιά τους. Σε αληθινούς πατριώτες... Σε πραγματικούς Έλληνες. Διότι, όπως τα φύλλα των δέντρων δεν είναι όλα ίδια, κατ’ ανάλογο τρόπο, δεν έχουμε όλοι τον ίδιο βαθμό και το αυτό μέτρο πατριωτισμού.
Η Ιστορία μας διδάσκει πως όσο Έλληνας ήταν ο Λεωνίδας, δυστυχώς άλλο τόσο ήταν και ο Εφιάλτης...
Το χρωστάμε. Σ’ αυτά τα τρία παλικάρια, των οποίων τιμούμε τη μνήμη. Ειδάλλως, η θυσία τους δεν θα σημαίνει τίποτε. Και θα αποβεί εις μάτην. Εμείς αποφασίζουμε...
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
Ταξιδιώτης Του Χρόνου, Ο Οποίος Επέστρεψε Μετά Από 74 Έτη, Πέθανε Σε Ηλικία 31 Ετών
Rudolf Fenz, Senior εξαφανίστηκε το 1876. Παρά την έντονη αναζήτηση από την αστυνομία,ο Fenz δεν βρέθηκε ποτέ. Ωστόσο, η οικογένειά του κατέχει πάντα την ελπίδα ότι θα επέστρεφε. Περίμεναν χρόνια, τελικά πέθαιναν ένας-προς-ένα ακόμα με την ελπίδα ότι ο αγαπημένος τους Rudolf μπορεί να έρθει πίσω…
Κάνε like στην σελίδα μας στο Facebook και μπες στην κλήρωση για ένα iPad 2 η κλήρωση θα γίνει στις 31/1/2012 Για όλους τους συγγενείς του που ζούσαν ,ο Rudolf Fenz είχε πεθάνει ,αλλά τελικά επέστρεψε. Και επέστρεψε με τον πιο απίστευτο τρόπο που είναι δυνατόν.
Ο Rudolf Fenz ξαφνικά εμφανίστηκε τον Ιούνιο του 1950 στο κέντρο μιας πολυσύχναστης πόλης, στο κέντρο του Μανχάταν στη Fifth Avenue 74 χρόνια μετά.
Δευτερόλεπτα μετά που εμφανίστηκε στη μέση της Fifth Avenue ,λόγο μεγάλης κίνησης χτυπήθηκε και σκοτώθηκε από αυτοκίνητο. Ο χρόνος είχε παίξει ένα σκληρό τέχνασμα για τον Fenz, που προωθείται για τρία τέταρτα του αιώνα στο μέλλον, μόνο για να τον πετάξει μπροστά σε ένα αυτοκίνητο. Από την έναρξη της έρευνας τους στον περίεργο θάνατο ενός παράξενα ντυμένου ανθρώπου, η αστυνομία της Νέας Υόρκης γνώριζε την υπόθεση ότι δεν θα ήταν καθόλου τυπική. Ο οδηγός ο οποίος χτύπησε και σκότωσε τον παράξενο πεζό κατέθεσε ότι ο άνθρωπος έμοιαζε σαν να ήταν από αλλού, και ορκίστηκε ο άνθρωπος εμφανίστηκε κυριολεκτικά χωρίς προειδοποίηση μπροστά του . Το ίδιο το πτώμα ήταν ένα αίνιγμα. Παρά το γεγονός ότι ο αποθανών ντυμένος άψογα και από τα ρούχα που εξέτασαν, η αστυνομική έρευνα επιβεβαίωσε ότι ο άνθρωπος μυστήριο φορούσε ρούχα σχεδόν έναν αιώνα πριν από σήμερα. Σύμφωνα με την αστυνομία και τα αρχεία-που γράφτηκαν από την έρευνα αξιωματικών στον τόπο του ατυχήματος, ο νεκρός φορούσε ένα μαύρο παλτό, ένα καπέλο με πλατύ γείσο, παντελόνια και περίεργα παπούτσια που δένουν με τον, 19ος αιώνα,και πόρπες μεγάλου μεγέθους. Αυτός φαίνεται να είναι στα τριάντα του. Η Αστυνομία ακόμη βρήκε νομίσματα στο πορτοφόλι του και χαρτονομίσματα των ΗΠΑ με ημερομηνίες πριν από τη δεκαετία του 1870 και τηλεκάρτες με χαραγμένο το όνομα “Rudolf Fenz, Senior.” Οι αστυνομικοί ανακάλυψαν επίσης μια απόδειξη για την επιβίβαση αλόγων και την αποθήκευση μίας μεταφοράς μεταξύ των αποτελεσμάτων της έρευνας του ανθρώπου. Ανίκανος να προσδιοριστεί ο τόπος όπου Rudolf Fenz, Senior ζούσε-ή να εντοπίσει οποιαδήποτε πλησιέστερος συγγενής, έτσι λοιπόν η αστυνομία παρέδωσε την υπόθεση σε έναν από τους ανακριτές για αγνοούμενους,τον Hubert Rihn. Με τους πόρους του Γραφείου Αγνοουμένων Ατόμων της Πολιτείας της Νέας Υόρκης,ο Rihn σε επαφή με τους ομολόγους του από τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας και της Γερμανίας, σε μια προσπάθεια να βρει οποιοδήποτε υπάρχον συγγενή του θύματος. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, η έρευνα Rihn του έτρεξε σε αδιέξοδα. Τέλος, σχεδόν σε μια πράξη απελπισίας,ο Rihn ψάχνει ένα αντίγραφο ενός παλιού τηλεφωνικού κατάλογου από το 1939 της Νέας Υόρκης . Εκεί, οι επίμονοι ερευνητής διαπίστωσαν μια σημαντική ένδειξη: στον κατάλογο που παρατίθεται υπάρχει ένα άτομο που ονομάζετε Rudolf Fenz, Junior. Αυτή η ανακάλυψη, που ακολουθείται από πολύ επίπονο έργο της αστυνομίας, οδήγησε τον Rihn σε μια ηλικιωμένη γυναίκα, τη χήρα του Rudolf Fenz, Junior. Εδώ η υπόθεση παίρνει πιο ασυνήθιστη και περίεργη τροπή με τη σειρά της. Τα γεγονότα που προέκυψαν έκαναν τους αξιωματικούς της αστυνομίας της Νέας Υόρκης να ζαλιστούν. Κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης συνέντευξης με τον κ. Rudolf Fenz, νεώτερο, είπε στους ανακριτές ότι ο πατέρας του Rudolf Fenz, Senior, εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια μιας καθημερινής βόλτας του. Εκείνη την εποχή, ο γιος του και αργότερα-ο σύζυγός της ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Αναφορές έγιναν από την οικογένεια και μια έρευνα που διεξήχθη από τις αρχές, αλλά κανένα ίχνος του αγνοούμενου πατέρα δεν ήρθε ποτέ στην επιφάνεια. Το έτος 1876 ο Rudolf Fenz, ήταν τότε 31 ετών. Έτσι ο Rihn έψαξε σε αρχεία του 19ου αιώνα από ανεξιχνίαστες περιπτώσεις αγνοουμένων που καταγράφηκαν από το Γραφείο Αγνοουμένων Ατόμων της Πολιτείας της Νέας Υόρκης. Εκεί, προς έκπληξή του, είδε τον Rudolf Fenz, Senior, που τον ανέφεραν από την οικογένειά του ως αγνοούμενο. Μια παλιά φωτογραφία του Rudolf Fenz, (η φωτογραφία ήταν η ακριβής ομοιότητα του ανθρώπου θανατώθηκε στην πολυσύχναστη οδό της Νέας Υόρκης ) Πηγή:http://www.pamepreveza.gr
22 Γενάρη, πριν 224 χρόνια, γεννιόταν στο Λονδίνο ο Λόρδος Βύρων, που έμελλε να αναδειχθεί μεγάλος ποιητής, κορυφαίος εκπρόσωπος του ποιητικού... (και πολιτικού) ρεύματος του Ρομαντισμού και ήρωας της εθνικής ανεξαρτησίας των Ελλήνων.
Όλοι κάτι έχουμε μάθει για τον Λόρδο Βύρωνα από τα μαθητικά μας χρόνια.Λίγοι, όμως, συμπατριώτες μας γνωρίζουν ότι πρώτος ο Λόρδος Βύρων ύψωσε τη φωνή του κατά της λεηλασίας του Παρθενώνα από τον Λόρδο Έλγιν, ότι έγραψε και ένα ολόκληρο ποίημα για το ζήτημα αυτό με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η κατάρα της Αθηνάς», που αποτελεί δριμύ «κατηγορώ» του Μπάιρον εναντίον του Έλγιν, όπως προκύπτει από το ακόλουθο απόσπασμα:
Η Παλλάδα πρώτος θάναι της Πατρίδας σου εχθρός / Την αιτία θες να μάθεις; Κοίτα γύρω σου κι εμπρός / Έχω δει πολλούς πολέμους κι ερημώσεις να πληθαίνουν / Κι άλλες τόσες τυραννίες να ανεβοκατεβαίνουν / Απ’ των Τούρκων τη μανία γλύτωσα και των βανδάλων / Μα η χώρα σου έναν κλέφτη μούχει στείλει πιο μεγάλο
Επίσης, λίγοι γνωρίζουν ότι προτού έρθει στο Μεσολόγγι, όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 19 Απρίλη 1824, ο Μπάιρον έδρασε επί έξι χρόνια στην Ιταλία μέσα από το επαναστατικό κίνημα των Καρμπονάρων.
Μια άλλη -άγνωστη στους πολλούς- πτυχή της δράσης του Μπάιρον είναι ότι στην πρώτη ομιλία του στη Βουλή των Λόρδων (27.2.1812), υπήρξε καταπέλτης εναντίον νομοσχεδίου (που μόνο αυτός καταψήφισε), το οποίο προέβλεπε τη θανατική ποινή για τους εξεγερμένους κλωστοϋφαντουργούς του Νότιγχαμ, οι οποίοι κατέστρεφαν τις μηχανές που τους οδηγούσαν σε μαζική ανεργία.
Ο Λόρδος Βύρων στιγμάτιζε την κοινωνική εξαθλίωση μέσα στην ίδια τη Μ. Βρετανία. «Έχω ταξιδέψει στην Ιβηρική χερσόνησο - είχε πει στη μνημειώδη εκείνη ομιλία του - όταν ήταν σε κατάσταση πολέμου, βρέθηκα σε μερικές από τις καταπιεσμένες επαρχίες της Τουρκίας, αλλά πουθενά δεν είδα τέτοια ρυπαρή αθλιότητα…». «Δεν υπάρχει αρκετό αίμα στον ποινικό μας κώδικα - είχε αναρωτηθεί - ώστε να πρέπει να χυθεί περισσότερο για να υψωθεί στον ουρανό και να μαρτυρήσει εναντίον σας; Είναι αυτό γιατρικό για έναν πεινασμένο και απελπισμένο πληθυσμό;»
«Ο Μπέρτραντ Ράσελ – γράφει ο αείμνηστος Κεν Κόουτς – αναγνώρισε ότι ο Μπάιρον μιλούσε για μια επαναστατική εποχή. Το ποίημα «Δον Ζουάν» εξέφραζε την εποχή με τέτοια οξύτητα, ώστε ο Ράσελ αισθάνθηκε την ανάγκη να περιλάβει ένα κεφάλαιο για τον Μπάιρον στην Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας, παρότι ο ποιητής δεν χαρακτηριζόταν συνήθως ως φιλόσοφος».
Η ιδέα της ελευθερίας σ’ όλο τον κόσμο διαπερνάει όλο το έργο του Μπάιρον.«Μύρια στήθη συνενώνει μία και κοινή αιτία / Δυτικοί και ανατολίτες επαναστατούν με βία», λέει στο ποίημά του «Η εποχή του Ορειχάλκου». «Υπήρξε ο ποιητής – γράφει ο καθηγητής Μ.-Β. Ραΐζης – που κατέκρινε την αυθαιρεσία και την απανθρωπιά των τυράννων που καταπίεζαν και ποδοπατούσαν τους αδύναμους συνανθρώπους τους, ενώ κολάκευαν ή προσκυνούσαν τους ισχυρούς».
Η ποίησή του Μπάιρον είναι και μία δυνατή φωνή υπέρ της ομορφιάς της φύσης και της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών.
Παρότι πέρασαν δύο αιώνες, τα μηνύματα της ποίησης και των αγώνων του Λόρδου Βύρωνα παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα. Γιατί και σήμερα κυριαρχεί το δίκαιο των ισχυρών, οι ανισότητες διευρύνονται και τα ανθρώπινα δικαιώματα συνθλίβονται από τις νεοφιλελεύθερες βαρβαρότητες. Η υποκρισία και ο κυνισμός αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά ενός διεθνούς συστήματος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση, της οποίας τις συνέπειες βιώνει επώδυνα και ο ελληνικός λαός.
Αν ζούσε σήμερα ο μεγάλος ποιητής, σίγουρα δεν θα ήταν καθόλου ευτυχής και θα καταριόταν τους ενόχους για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία. Αλλά δεν θα απογοητευόταν, διότι από το πρώτο ταξίδι στην Ελλάδα είχε εκφραστεί με θέρμη υπέρ της αναγέννησής της.
Στις φυλακές οδηγείται ο επιχειρηματίας Λάκης Γαβαλάς μετά την πολύωρη απολογία στον ανακριτή για το αδίκημα της μη απόδοσης Φ.Π.Α ύψους 145.000 ευρώ σε βαθμό κακουργήματος.
Ο σχεδιαστής, που διώκεται για οφειλές προς το Δημόσιο που αγγίζουν τα... 7,5 εκατ. ευρώ, έπεσε για τρίτη φορά στα χέρια των αρχών. Οι προηγούμενες δυο συλλήψεις του ήταν για χρέη προς το δημόσιο,αδίκημα που τιμωρείται σε βαθμό πλημμελήματος και έτσι ο γνωστός σχεδιαστής αφήνονταν ελεύθερος. Η τρίτη όμως σύλληψη του φαίνεται πως ήταν και η… φαρμακερή.
Οι δικαστές αρχές έκριναν ότι πρέπει να προφυλακιστεί καθώς το αδίκημα το οποίο αντιμετώπιζε ήταν σε βαθμό κακουργήματος.
Ο Λάκης Γαβαλάς είχε πάρει αναβολή από το αυτόφωρο δικαστήριο για τις 9 Φεβρουαρίου, καθώς η εταιρεία του έχει υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς στο Δημόσιο, ύψους 7,5 εκατομμυρίων ευρώ, και σε βάρος του είχε ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος!
Ο σχεδιαστής, μετά την άσκηση της δίωξης, οδηγήθηκε στο αυτόφωρο δικαστήριο, αλλά ζήτησε και έλαβε αναβολή στην εκδίκαση της υπόθεσής του, καθώς προσκόμισε έγγραφα που αποδεικνύουν ότι η εταιρεία του, «Λάκης Γαβαλάς Α.Ε.», μπήκε στο άρθρο 99.
Μάλιστα, σύμφωνα με την πλευρά του επιχειρηματία, ήδη έχει οριστεί μεσολαβητής, ο οποίος έχει έρθει σε επαφή με τις τράπεζες και το Δημόσιο για την αποπληρωμή των χρεών της εταιρείας.
Η ελευθερία του Λάκη Γαβαλά, ωστόσο, δεν κράτησε για πολύ. Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, συνελήφθη εκ νέου και οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ, για οφειλές από μη τη μη καταβολή ΦΠΑ, ύψους 145.000 ευρώ, οι οποίες και τον έστειλαν τελικά στη φυλακή, αμέσως μετά τη σημερινή απολογία του.
«Δεν ξέρω αν είναι γερμανική ιδέα, υπάρχει στις συζητήσεις εδώ και καιρό. Ή θα πορευθούμε δημοκρατικά και η κάθε χώρα θα είναι υπεύθυνη για τις δημοσιονομικές και τις άλλες πολιτικές της ή θα υπονομεύσουμε τη δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη... Η άποψή μου είναι ότι χρειαζόμαστε περισσότερη δημοκρατία και όχι λιγότερη» δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο Γ.Παπανδρέου αναφερόμενος στην γερμανική πρόταση για επιτροπεία ελέγχου στην Ελλάδα.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσερχόμενος στη συνεδρίαση των ηγετών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής, εμφανίστηκε επικριτικός για τη μονομερή προσκόλληση των Ευρωπαίων στη δημοσιονομική πειθαρχία τονίζοντας ότι υπάρχει ανάγκη άμεσα για τη δημιουργία μιας νέας στρατηγικής πραγματικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων απασχόλησης.
«Έχουμε κάνει πολλά και μένει να κάνουμε ακόμη περισσότερα» σημείωσε αναφερόμενος στην Ελληνική προσπάθεια «βρισκόμαστε σε σημείο καμπής όπου από τη μια το δημόσιο χρέος θα ελαφρύνει μέσω του PSI και από την άλλη θα βάλουμε την Ελλάδα σε μια στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης». Δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι η Ελλάδα είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση αλλά και η Ευρώπη έχει σοβαρά προβλήματα να ασχοληθεί, όπως το τι θα κάνει για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, των αγορών, πώς θα αντιμετωπίσει την κερδοσκοπία στα CDS και πώς θα ρυθμίσει τη λειτουργία των οίκων αξιολόγησης».
Το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας θα μπορεί χωρίς έλεγχο να παραχωρεί σε ιδιώτες ΔΕΚΟ, ακίνητα, τον αιγιαλό, αλλά και τα δικαιώματα του ελληνικού κράτους στις πλουτοπαραγωγικές πηγές..........
«Παράθυρο» για πώληση εισηγμένων ΔΕΚΟ αντί «πινακίου φακής» ανοίγει η κυβέρνηση με τις υπερεξουσίες που παραχώρησε στο Ταμείο Αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Το Ταμείο -με βάση τις διατάξεις που περιελήφθησαν στο πολυνομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή- μπορεί να παραχωρήσει άμεσα και χωρίς κανέναν έλεγχο ΔΕΚΟ, ακίνητα, γη και γενικά τη δημόσια περιουσία και τα δικαιώματα του κράτους πάνω στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Η παραχώρηση -και αυτό είναι το σκανδαλώδες- μπορεί να γίνεται μέσω της ανάθεσης σε χρηματιστηριακές εταιρείες, οι οποίες είτε θα αναζητούν αγοραστή για την πώληση μετοχών εισηγμένων στο χρηματιστήριο που ανήκουν στο Δημόσιο, είτε θα... απευθύνονται σε πελάτες τους στους οποίους θα προσφέρουν τις προς πώληση μετοχές στις τρέχουσες τιμές με ή ακόμη και... χωρίς άνοιγμα βιβλίου προσφορών.
Το Δημόσιο μαζί με την Αγροτική Τράπεζα κατέχει το 71% της ΕΥΔΑΠ. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελλάδα που δραστηριοποιείται στην αγορά του νερού με 2.911 εργαζομένους
Οι μεσολαβητές
Δηλαδή χρηματιστές θα πωλούν σε ιδιώτες εισηγμένες μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων στις τρέχουσες τιμές του χρηματιστηρίου χωρίς καν να ακολουθούν τη διαδικασία του βιβλίου προσφορών, κάτι που ανοίγει τον δρόμο για ξεπούλημα των μετοχών εισηγμένων ΔΕΚΟ σε οποιαδήποτε τιμή προσφέρουν οι αγοραστές στις χρηματιστηριακές εταιρείες που θα αναλάβουν διαμεσολαβητικό ρόλο.
Παράλληλα, δεν θα υπάρχει κανένας έλεγχος για τη δράση των χρηματιστηριακών εταιρειών, αφού -όπως προβλέπεται- οι συμβάσεις ανάθεσης του έργου της εξεύρεσης αγοραστών που θα υπογραφούν μεταξύ του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου και των χρηματιστηριακών εταιρειών εξαιρούνται από τον προληπτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου!
Ειδικότερα, με τις διατάξεις που περιελήφθησαν στο πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών:
Επιτρέπεται η πώληση μετοχών δημοσίων επιχειρήσεων που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο σε εξευτελιστικές τιμές, χωρίς καν να προηγηθεί η υποβολή προσφορών, προφανώς προς όφελος των όποιων αγοραστών ζητήσουν πρώτοι τις μετοχές! Το ξεπούλημα των εισηγμένων ΔΕΚΟ θα μπορεί να γίνει μέσω χρηματιστηριακών εταιρειών.
Ο επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης, Κώστας Μητρόπουλος
Δίδεται η δυνατότητα στο «Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» να ιδιωτικοποιεί περιουσιακά δικαιώματα του Δημοσίου, πέραν αυτών που έχουν περιληφθεί στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, το οποίο έχει συμφωνηθεί με την τρόικα με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2011-2015.
Το Ταμείο θα μπορεί, δηλαδή, να ιδιωτικοποιεί ακόμη και τον αιγιαλό, την παραλία, δημόσια κτήματα και λοιπά ακίνητα που διαχειρίζονται οι Κτηματικές Υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, καθώς και άλλα δημόσια ακίνητα, τα οποία διαχειριζόταν κάποτε η καταργηθείσα πλέον Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.
Επιπλέον, το Ταμείο θα μπορεί να πωλεί σε ιδιώτες ακόμη και δικαιώματα του ελληνικού κράτους για την εξόρυξη πετρελαίου, πολύτιμων λίθων, λιγνίτη και άλλων αξιοποιήσιμων ορυκτών που υπάρχουν στο υπέδαφος της χώρας.
Το Ταμείο Αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας θα μπορεί να ιδιωτικοποιεί περιουσιακά στοιχεία και δικαιώματα που ανήκουν σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, όπως νοσοκομεία, πανεπιστήμια και ασφαλιστικά ταμεία, καθώς και σε δημόσιες επιχειρήσεις, οι οποίες ελέγχονται εξ ολοκλήρου από το Δημόσιο ή τα ΝΠΔΔ.
Ολα αυτά θα μπορούσαμε να τα είχαμε αποφύγει εάν το Ταμείο που ιδρύθηκε το περασμένο καλοκαίρι είχε παραγάγει έργο. Εάν δηλαδή, εφάρμοζε τις αποφάσεις του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ στα χρονοδιαγράμματα που είχαν τεθεί, δεν θα φτάναμε στη σημερινή κατάσταση, που -υπό την πίεση των δανειστών μας- νομοθετούμε το γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Πληρώνουμε την αδράνεια
Αντί αυτών, το Ταμείο τελεί σε κατάσταση... νιρβάνας εδώ και έξι μήνες και αναλώνεται σε κόντρες με τη Γραμματεία Αποκρατικοποιήσεων του υπουργείου Οικονομικών, γεγονός που ανάγκασε την κυβέρνηση μόλις προχθές να την καταργήσει, παραχωρώντας υπερεξουσίες στο Ταμείο Αξιοποίησης, ανοίγοντας τον δρόμο για το άρον άρον ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Στα τυφλά
Αποκρατικοποιήσεις χωρίς έλεγχο
Οι χρηματιστηριακές συναλλαγές με τις οποίες θα γίνουν οι πωλήσεις μετοχών εισηγμένων ΔΕΚΟ και κρατικών τραπεζών, οι συμβάσεις που θα υπογραφούν για τον σκοπό αυτό με χρηματιστηριακές εταιρείες, καθώς και οι συμβάσεις που συνάπτονται γενικότερα με όλους τους συμβούλους των αποκρατικοποιήσεων εξαιρούνται από τον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Και όλα αυτά όταν για οποιαδήποτε κίνηση πώλησης κάποιας κρατικής εισηγμένης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα περιουσιακά στοιχεία της κάθε εταιρείας, τα θεμελιώδη και κυρίως οι προοπτικές, και όχι η χρηματιστηριακή της αποτίμηση σε μια αγορά η οποία ούτως ή άλλως έχει απαξιωθεί πλήρως.
Για να επικοινωνήσουν το... ανύπαρκτο έργο
Σκορπάνε λεφτά με το καλημέρα
Ανάποδα ξεκίνησε τη δράση του το Ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, αφού πριν παράξει οποιοδήποτε έργο στην εξάμηνη λειτουργία του και παρά τις σαφείς κατευθύνσεις για ιδιωτικοποιήσεις που είχε από την κυβέρνηση, έσπευσε να προσλάβει σύμβουλο επικοινωνίας.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο ξεκίνησε η διαδικασία με την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για Υπηρεσίες Συμβούλου Επικοινωνίας (άραγε για να επικοινωνήσει ποιο έργο;), αναζητώντας εταιρείες ή κοινοπραξίες εταιρειών με διεθνή εμπειρία και κάλυψη, δίνοντας το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 150.000 ευρώ το έτος.
Πρόκειται για ενδεικτικό budget (άρα μπορεί να είναι και μεγαλύτερο), θα είναι χωρίς ΦΠΑ και ήδη άρχισαν τα... όργανα και τα υπονοούμενα πως ο διαγωνισμός πηγαίνει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Πιο συγκεκριμένα, σε επιστολή του προέδρου της ένωσης διαφημιστικών επιχειρήσεων, αναφέρεται ότι έτσι όπως μεθοδεύτηκε ο διαγωνισμός «χάνεται το όριο του μέτρου», και καλεί το Ταμείο -προκειμένου να προστατευθεί αφενός η αξιοπιστία της διαδικασίας και αφετέρου να επιδειχθεί ο απαιτούμενος σεβασμός στη σοβαρότητα του έργου και του αρμόδιου επαγγελματικού κλάδου- να αναθεωρηθεί το χρονοδιάγραμμα της πρόσκλησης, τόσο για την πρώτη όσο και για τη δεύτερη φάση.
Επειτα από αυτό, δόθηκε παράταση και η δεύτερη φάση του διαγωνισμού στην οποία θα καταρτιζόταν shortlist και θα διεξαγόταν στις 6/1/2012, μεταφέρθηκε για τις 20 του ίδιου μήνα.
Το σίγουρο είναι ότι το κολοσσιαίο έργο της αποκρατικοποίησης, το τόσο σημαντικό για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας έχει ανατεθεί σε χέρια τα οποία μέχρι σήμερα δεν έχει πείσει ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σ' αυτό.
Δ. Σ. ΚΑΝΕΛΛΗΣ
dkanellis@pegasus.gr
Η πραγματική αξία φτάνει τα 2 δισ.
Ετοιμάζονται να δώσουν κοψοχρονιά την ΕΥΔΑΠ
Μία από τις εταιρείες που περιλαμβάνονται στο φετινό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων είναι και η ΕΥΔΑΠ, για την οποία σχεδιάζεται η πώληση ποσοστού 27,3% και η ανάθεση του management της εταιρείας σε στρατηγικό επενδυτή.
Αν σκεφθούμε ότι η σημερινή κεφαλαιοποίηση της ΕΥΔΑΠ βρίσκεται στα επίπεδα των 337 εκατ. ευρώ, ενώ η πραγματική αξία της εταιρείας εκτιμάται από 1,5 δισ. μέχρι 2 δισ. ευρώ με βάση την αποτίμηση των παγίων, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε τι θα συμβεί εάν γίνουν μεταβιβάσεις μετοχών μέσω του Χ.Α., ακόμη και αν δοθεί από τον ενδιαφερόμενο επενδυτή ένα υψηλό premium.
Οπως επισημαίνουν παράγοντες του χώρου, θα μιλάμε για «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας και απώλεια του ελέγχου σε ζωτικούς, για την οικονομία της χώρας, κλάδους, όπως είναι π.χ. του ηλεκτρισμού και της ύδρευσης.
Εντύπωση προκαλεί στην περίπτωση της ΕΥΔΑΠ ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ουδέποτε συζήτησε το θέμα με τη διοίκηση της εταιρείας ύδρευσης, ούτε ζητήθηκε η γνώμη της, ενώ «σε αναμμένα κάρβουνα» βρίσκονται και οι μέτοχοι της εταιρείας (πλην του κράτους).
Μια ματιά στα οικονομικά δεδομένα της εταιρείας αρκεί για να αντιληφθούμε ότι η πραγματική αξία της είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που εμφανίζεται στο Χρηματιστήριο.
Για παράδειγμα, οι απαιτήσεις της από το Δημόσιο ξεπερνούν τα 500 εκατ. ευρώ, χωρίς σε αυτές να περιλαμβάνονται οι απαιτήσεις έναντι των δήμων και κυμαίνονται γύρω στα 20 εκατ. ευρώ.
Επιπροσθέτως, δικαιούται από το Δημόσιο επιχορήγηση 250,41 εκατ. ευρώ για κεφαλαιουχικές δαπάνες της περιόδου 2000-2008 και ακόμη 63,2 εκατ. για τη διετία 2009-2010.
Τέλος, σύμφωνα με τον ιδρυτικό της Νόμο 2744/99, το Δημόσιο, ανέλαβε δέσμευση για την επιχορήγηση της για την κάλυψη του 60% της κεφαλαιακής δαπάνης που θα καταβάλει για τη συντήρηση, ανακαίνιση, βελτίωση ή και την επέκταση του συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης.
Μόλις 92 εκατ
Ολα τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι η πώληση του 27,3% της ΕΥΔΑΠ (μαζί με την ανάθεση του management), με βάση τα σημερινά δεδομένα στο Χ.Α., θα έφερνε έσοδα μόλις... 92 εκατ. ευρώ. Ακόμη και εάν υπάρξει κάποια συμφωνία με στρατηγικό επενδυτή για αγορά των μετοχών με... γενναίο premium (π.χ. της τάξης του 50%), τα συνολικά έσοδα δεν θα ξεπερνούν σε καμία περίπτωση τα 140 εκατ. ευρώ.
Σημειώνεται ότι, το εννεάμηνο του 2011 έκλεισε για την εταιρεία με αύξηση κατά 76% της κερδοφορίας (στα 27.22 εκατ.), από το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ κατά 40% αυξήθηκαν και τα λειτουργικά κέρδη, καθώς διαμορφώθηκαν στα 67,41 εκατ. ευρώ. Και όλα αυτά παρά τη μικρή κάμψη των πωλήσεων σε ποσοστό 5,8%.
Ελληνική πατέντα
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν μπει ιδιώτες στον τομέα της ύδρευσης, αυτό έχει γίνει με συμβάσεις εκμετάλλευσης (και όχι ιδιοκτησίας) για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με την υποχρέωση των εταιρειών να κάνουν τα αναγκαία έργα στο δίκτυο.
Σε διεθνές επίπεδο υπάρχουν 10 μεγάλες εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες ύδατος και αποχέτευσης σε περισσότερες από 150 χώρες. Οι μεγαλύτερες εξ αυτών είναι οι «Suez RWE», «Veolia» (πρώην Vivendi), «Saur», Agbar, καθώς και οι βρετανικές «Thames Water» και «Wessex Water».
