Το επικοινωνιακό παιχνίδι των ΜΜΕ προς όφελος της Χρυσής Αυγής
καταγράφει εδώ και πάρα πολύ καιρό εκπληκτικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη από την οργή της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
Καθόλου τυχαίο βέβαια όλο αυτό. Οι επικοινωνιολόγοι του συστήματος έχουν επιλέξει εσκεμμένα την εφαρμογή μιας τεχνικής αρνητικής διαφήμισης, που είναι πραγματικά πολύ ωφέλιμη για τα ποσοστά του κόμματος του Μιχαλολιάκου. Όχι ότι είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται η εν λόγω τεχνική, απλά στην προκειμένη περίπτωση υλοποιείται με μεγάλη ένταση και μαεστρία.
Έχει στηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός παραγωγής «ειδήσεων», τις οποίες παρακολουθούμε σε ημερήσια διάταξη και έχουν ως θέμα τις δραστηριότητες του ακροδεξιού κόμματος. Προβάλλονται μεν αρνητικά, ωστόσο στα μάτια των τηλεθεατών τις περισσότερες φορές εκλαμβάνονται θετικά και πόσο μάλλον από τη μεγάλη μάζα των αγανακτισμένων, που όντας αηδιασμένοι εξαιτίας της λειτουργίας των θεσμών, του ελλείμματος Δημοκρατίας και του οικονομικού αδιεξόδου που έχουμε περιέλθει, ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Ένα αδιέξοδο που δημιούργησαν και συντηρούν οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν αυτή τη στιγμή τις τύχες της χώρας στα χέρια τους.
Αυτή, λοιπόν, η εσκεμμένη και καλά μελετημένη στρατηγική έχει ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση της άποψης στην κοινή γνώμη ότι η Χρυσή Αυγή είναι εκείνο το αντισυστημικό κόμμα που αποτελεί δήθεν εμπόδιο για την εφαρμοζόμενη βάρβαρη πολιτική, που έρχεται σε σύγκρουση με την εξουσία και που εντέλει θα… σώσει τη χώρα από τα μεγάλα οικονομικά και άλλα συμφέροντα.
Είναι αλήθεια ότι πολύς κόσμος νομίζει ότι μπορεί να έχει το κεφάλι του ήσυχο γιατί οι «άγριοι» της Χρυσής Αυγής βρίσκονται στο κοινοβούλιο και θα κάνουν «ντα» αυτούς που ξεπουλάνε την πατρίδα μας. Κι όμως, αγαπητοί μου, είναι γεγονός. Νιώθουν ασφάλεια οι αφελείς γιατί νομίζουν πως το ακροδεξιό κόμμα δρα για τα συμφέροντά τους και το καλό της χώρας. Αυτή την εντύπωση τους έχουν τεχνηέντως δημιουργήσει με παραφουσκωμένα ρεπορτάζ, μπόλική πλύση εγκεφάλου και φθηνό λαϊκισμό.
Έτσι κι αλλιώς, ο λαϊκισμός πάντα βοηθάει στη διαμόρφωση τέτοιων απόψεων (και τα εν λόγω κόμματα έχουν ιστορικά ως βάση τους μπόλικο από δαύτον), αλλά η πραγματικότητα αποδεικνύεται συνήθως εντελώς διαφορετική. Όποιος έχει αμφιβολίες, ας θυμηθεί τι έγινε στην Ιταλία του Μουσολίνι και τη Γερμανία του Χίτλερ, οι οποίοι πήραν την εξουσία με εκλογές, λαϊκίζοντας και εξαπατώντας τον κόσμο, για να αλλάξουν τελικά πολιτική στη συνέχεια προς όφελος του κεφαλαίου.
Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν υπήρχε η πρόθεση εκλογικού αφανισμού της Χρυσής Αυγής -όπως υποτίθεται ότι υπάρχει σαν κοινή επιθυμία των «μεγάλων»- ο τρόπος δράσης θα ήταν απλούστατος και πάρα πολύ συνηθισμένος όσον αφορά τις πρακτικές που εφαρμόζουν ανέκαθεν σε τέτοιες περιπτώσεις οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του συστήματος. Προφανώς, θα την εξαφάνιζαν εντελώς από κάθε κανάλι, από κάθε εφημερίδα και από οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης. Ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που πράττουν τώρα.
Δεν θα υπήρχε η παραμικρή αναφορά, είτε αρνητική είτε θετική πουθενά. Άντε το πολύ-πολύ να έριχναν κάποιο αδιάφορο ρεπορτάζ σε μορφή ανακοίνωσης για να δικαιολογήσουν το νόμιμο τηλεοπτικό χρόνο προβολής των κομμάτων (που έτσι κι αλλιώς δεν τηρείται ποτέ όπως πρέπει) και τίποτα παραπάνω. Με αυτό τον τρόπο, λίγοι θα ασχολούνταν, πολύ πιο λίγοι θα προβληματίζονταν και ακόμη λιγότεροι θα σκέφτονταν σοβαρά να ψηφίσουν τον Κασιδιάρη και την παρέα του. Πολύ πιθανόν μάλιστα η εν λόγω παρέα να μη βρισκόταν καν στη Βουλή αυτή τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές.
Εφαρμόζοντας μια τέτοια επικοινωνιακή στρατηγική, το ακροδεξιό κόμμα ίσως να μην συγκέντρωνε αυτή τη στιγμή ούτε 3% και φυσικά σε καμία περίπτωση τα τεράστια διψήφια ποσοστά που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Κι όμως, το γεγονός αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει την εξουσία. Τουναντίον! Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι συνεχίζει το ίδιο και απαράλλαχτο επικοινωνιακό παιχνίδι της!
Αντί ενός αποκλεισμού ή μιας φυσιολογικής προβολής στο πλαίσιο της πολυφωνίας που όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι θέλω να πιστεύω πως επιζητούμε, γινόμαστε θεατές μιας απίστευτης αρνητικής διαφήμισης καθημερινά. Την ίδια στιγμή, κάποιοι περίεργοι συστημικοί τύποι, που λαμβάνουν κάθε βράδυ με e-mail έτοιμη την άποψη που θα εκφράσουν το πρωί, διερωτώνται συνεχώς και με περίσσια υποκρισία στα πάνελ των μεγάλων καναλιών για την ανησυχητική δημοφιλία τόσο της «διαβολικής» Χρυσής Αυγής, όσο και των στελεχών της. Ποιοι διερωτώνται; Οι ίδιοι που αποτελούν εκτελεστικά όργανα του σκοτεινού προπαγανδιστικού μηχανισμού ενός κράτους-προτεκτοράτου, που βρίσκεται σε αποσύνθεση εδώ και δεκαετίες. Λες και δεν ξέρουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου