kourasmenoss.blogspot.com

Mυστικά και ψέμματα για τα χτυπήματα που αλλάζουν τον κόσμο μας

Το Πλήγμα στο Πεντάγωνο

--Απόσπασμα από το άρθρο του Κλεάνθη Γρίβα "11^η Σεπτεμβρίου 2001. Το Συνωμοτικό Παρασκήνιο της ‘μέρας που άλλαξε τον κόσμο’", της ειδικής έκδοσης «Νέα Παγκόσμια Τάξη», εκδόσεις ΑΓΝΩΣΤΟ.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, το υπουργείο Άμυνας ανακοινώνει ότι «το Πεντάγωνο δέχτηκε επίθεση στις 9.38 το πρωί», χωρίςνα κανει λόγο για αεροπλάνο.

Το Reuters φτάνει πρώτο επιτόπου και μεταδιδει ότι το Πεντάγωνο επλήγη από ένα ελικόπτερο που εξερράγη. Αυτό επιβεβαιώνει στο πρακτορείο Associated Press και ο Δημοκρατικόςεμπειρογνωμονας Πωλ Μπειγκάλα (Paul Begala -φώτο). Λίγα λεπτά αργότερα, το υπουργείοΆμυνας διορθώνει την είδηση, ανακοινώνοντας ότι επρόκειτο για αεροπλάνο, Πράγμα που πυροδοτεί το γαϊτανάκι των αντιφάσεων που ακολούθησε.

Και θα χρειαστούν πολλές ώρες μέχρις ότου ο αρχηγόςτου γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλεων δυνάμεων, στρατηγός Ρίτσαρντ Μάγιερς, (Richard Myers -φωτο) δηλώσει ότι το «αεροπλάνο-αυτόχειρας» ήταν το Μπόινγκ 757-200 της πτήσης 77της American Airlines από Ντάλλας προς ΛοςΆντζελες, του οποίου τα ίχνη έχασε ο πύργος ελέγχου στις 08.55.

Ο Τύπος κρατιέτα μακριά από τον τόπο του δράματος.Αλλά το Associated Press κατορθώνει να πάρει φωτογραφίες από την άφιξη των πυροσβεστών, τραβηγμένες από έναν ιδιώτη που βρίσκεται σεγειτονικό κτίριο. Το σοκ είναι ισχυρό: ο πιο ισχυρόςστρατός του κόσμου δεν στάθηκε ικανός να προστατεύσει την ίδια του την έδρα και υπέστη βαρύτατες απώλειες. Οι ΗΠΑ, που θεωρούνταν ανίκητες, αποδεικνύονται ευάλωτες ακόμη και στο ίδιο τους το έδαφος.

Η επίσημη εκδοχή προσβάλει τη νοημοσύνη μας. Σύμφωνα μ’ αυτήν:

1) Το σύστημα των στρατιωτικών ραντάρ των ΗΠΑ στάθηκε ανίκανο να εντοπίσει σε μία ζώνη ακτίνας μερικών δεκάδων χιλιομέτρων ένα αεροπλάνο Μπόινγκ 757- 200 (που μπορεί να μεταφέρει 239 επιβάτες, με μήκος 47,3 μέτρα και άνοιγμα φτερών 38 μέτρα που πλήρως εφοδιασμένο με καύσιμα ζυγίζει 115 τόνου και μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 900 χμ/ώρα).

2) Ο αντιαεροπορικός μηχανισμός (που ελέγχεται από την προεδρική Βάση του Σεντ Άντριου, όπου σταθμεύουν επί μονίμου βάσεως δυο μοίρες με τα άκρως ευκίνητα και ταχύτατα αεροσκάφη F-16 και F/Α-18) δεν μπόρεσε να ελέγξει το δυσκίνητο Μπόινγκ.

3) Το Μπόινγκ παραπλάνησε τους διώκτες του, υπερκέρασε την πιο εξελιγμένη αντιαεροπορική άμυνα του κόσμου και «έπεσε» στο Πεντάγωνο, σκοτώνοντας 125 άτομα.

4) Το Μπόινγκ δεν έπεσε στην επιφάνεια της οροφής του κτιρίου (117.359 τ.μ.) όπου θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρότατες ζημιές (δεδομένου ότι σ’ αυτό εργάζονται 20.000 άνθρωποι), αλλά χτύπησε μια μικρή πρόσοψη του κτιρίου (με ύψος μόνο 24 μέτρα) στην οποία δεν εργαζόταν κανείς, γιατί ήταν υπό επισκευή.

5) Το Μπόινγκ, αν και έχει ύψος 30 μέτρα (δηλαδή το αντίστοιχο τριών ορόφων), χτύπησε την πρόσοψη του κτιρίου μόνο στο ύψος του ισογείου και του πρώτου ορόφου, χωρίς να προκαλέσει ζημιές στο προαύλιο με τη χλόη, στον τοίχο, στον χώρο στάθμευσης ή στο ελικοδρόμιο του πενταγώνου.

6) Κανένα ίχνος πρόσκρουσης δεν είναι ορατό.

7) Δεν υπάρχει κανένα ίχνος των φτερών, της ατράκτου, των μηχανών. Κανείς δεν είδε το παραμικρό κομμάτι του αεροπλάνου, ούτε καν το σύστημα προσγείωσης. 

8) Δεν βρέθηκε κανένα υπόλειμμα από τους 64 επιβάτες του αεροπλάνου ή τις αποσκευές τους.

9) Δεν υπάρχει καμιά φωτογραφία ή βίντεο από το «κτύπημα» στο Πεντάγωνο, με υπολείμματα ή συντρίμμια του αεροπλάνου.

10) Οι κάμερες της βίντεο-επιτήρησης του χώρου στάθμευσης του Πενταγώνου δεν είδαν το Μπόινγκ, σε καμιά στιγμή και σε κανένα σημείο.

Ο συνδυασμός των στοιχείων 1-3 (που είναι εμφανώς ανεκδοτολογικά) με τα στοιχεία 4-10 (που είναι απολύτως απίθανο) οδηγεί απλώς στο συμπέρασμα ότι κανένα αεροπλάνο δεν έπληξε το Πεντάγωνο.

Όπως θέτει το ζήτημα ο ερευνητής Thierry Meyssan (φωτο), στην άκρως ενδιαφέρουσα μελέτη του «11 Σεπτεμβρίου 2001: Η Τρομακτική Απάτη (Γραφές, Αθήνα, 2002): «Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, ένα Μπόινγκ υπό τον έλεγχο υποτιθέμενων αεροπειρατών αλλάζει πορεία, προσπερνά τα F-16 που σηκώθηκαν προς καταδίωξή του, ξεγελά το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας της Ουάσιγκτον, χτυπά όχι την οροφή αλλά ένα μικρό μέρος της πρόσοψης του ισογείου του Πενταγώνου και τα καύσιμα που είναι αποθηκευμένα στα φτερά του ανεφλέγησαν μόνο για όσο χρειάστηκε να ξεσπάσει μια μικρά πυρκαγιά στο κτίριο και διαμόρφωσε ένα

σκηνικό όπου δεν υπάρχει κανένα ίχνος ή υπόλειμμα ή συντρίμμι αεροπλάνου. 

Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα παραμύθι που κατασκευάστηκε προοδευτικά:

Στο αρχικό ανακοινωθέν του Πενταγώνου δεν υπήρχε θέμα Μπόινγκ (η θεωρία του «αεροπλάνου καμικάζι» εμφανίστηκε μισή ώρα αργότερα), όπως δεν υπήρξε θέμα καταδιωκτικών που δήθεν επεχείρησαν να αναχαιτίσουν το αεροσκάφος-φάντασμα (η θεωρία αυτή εμφανίστηκε μετά από δυο μέρες). 

Το μόνο αδιάψευστο γεγονός είναι ότι 125 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο Πεντάγωνο και ότι ένα αεροπλάνο που μετέφερε 64 επιβάτες εξαφανίστηκε. 

Εξ ου και τα αμείλικτα ερωτήματα: «Ποια είναι η αιτία της έκρηξης που έπληξε το Πεντάγωνο; Τι έγινε η πτήση 77 τηςAmerican Airlines; Οι επιβάτες σκοτώθηκαν; Αν ναι, ποιος τους σκότωσε και γιατί; Αν όχι, πού βρίσκονται;»

Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ, που διέθετε εμπιστευτικές πληροφορίες για την προετοιμασία της επίθεσης, τις οποίες είχε διαβιβάσει πολλές εβδομάδες πριν στην αμερικανική κυβέρνηση, όταν ρωτήθηκε σχετικά από το CNN στις15 Σεπτεμβρίου 2001: «Αυτοί που το έκαναν θα πρέπει να είχαν πετάξει για καιρό πάνω από την περιοχή αυτή... Για παράδειγμα, το Πεντάγωνο δεν είναι πολύ ψηλό. Ένας πιλότος, για να πέσει κατευθείαν πάνω στο Πεντάγωνο μ’ αυτό τον τρόπο, θα πρέπει να είχε πετάξει επί μακράν πάνω από αυτή την ζώνη, ώστε να μάθει τα εμπόδια που θα συναντούσε πετώντας σε πολύ χαμηλό ύψος μ’ ένα τεράστιο εμπορικό αεροπλάνο, πριν φτάσει να χτυπήσει το Πεντάγωνο σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο. Κάποιος τα μελέτησε αυτά πολύ καλά, κάποιος πέταγε πολύ καιρό πάνω απ’ αυτή τη ζώνη... Ειλικρινά, δεν θα ήθελα να βγάλω βεβιασμένα συμπεράσματα... θυμηθείτε την Οκλαχόμα...» 

“Έτσι υποφέρει η Λατινική Αμερική” αυτός ήταν ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε το 1983 από τον Jose Borja. Ο Borja, βετεράνος από το Εκουαδόρ και είχε ζήσει πολλά και αυτό το βιβλίο ήταν κάτι σαν απομνημονεύματα. Βέβαια το πιο εντυπωσιακό ήταν το εξώφυλλο του. Δύο δεκαετίες πριν το χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης, η εικόνα που συντάραξε όλο τον κόσμο, φιγούραρε στις προθήκες βιβλιοπωλείων!