Διαγραφή χρέους Γερμανίας-Ελλαδας - δύο μέτρα και δύο σταθμά
Η Γερμανία υπήρξε η ηττημένη τόσο του Α' όσο και Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κλήθηκε να καταβάλλει πολεμικές αποζημιώσεις που μεταφράζονταν σε πολλά εκατομμύρια μάρκα.
- Στην πρώτη περίπτωση (μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη βραχύβια "Δημοκρατία της Βαϊμάρης ") ο Αδόλφος Χίτλερ ανεβαίνοντας στην εξουσία ως καγκελάριος ανέστειλε μονομερώς την αποπληρωμή του χρέους. Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.
- Στη δεύτερη περίπτωση(μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) , η ηγεσία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) χαρακτηρίζοντας επαχθές το χρέος προς τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες , ζήτησε και πέτυχε , στο όνομα της αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών λαών και με φόντο το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης ,να διαγραφεί πάνω από το μισό χρέος .Το συνολικό χρέος της Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονταν στα 40 δις γερμανικά μάρκα.Τούτο έγινε πράξη τον Φεβρουάριο του 1953 στο Λονδίνο όπου υπογράφηκε μια συμφωνία που έγινε γνωστή ως «Η Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου». Βάση αυτής οι πιστωτές της Γερμανίας διέγραψαν το 62,6% του συνολικού της χρέους, κάτι που σήμαινε πως το εναπομείναν χρέος της ανέρχονταν περίπου στα 14,5 δις μάρκα. Μάλιστα ένας από τους πιστωτές της Γερμανίας, που συναίνεσε στην διαγραφή του χρέους της, δείχνοντας εμπράκτως τη σημασία της λέξης αλληλεγγύη, ήταν η Ελλάδα! Ναι, η Ελλάδα που πριν από οκτώ χρόνια είχε ισοπεδωθεί από την ναζιστική Γερμανία, που είχε χάσει ένα μεγάλο κομμάτι του πιό παραγωγικού ανθρώπινου δυναμικού της, που είχε υποστεί την ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομικής της υποδομής!
- Στη τριτη περίπτωση : Το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.
Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.
- Σήμερα και ενώ η καγκελάριος Μέρκελ και η οι συν αυτήν μας πιέζουν διαρκώς για λήψη σκληρών μέτρων και αρνούνται την επαναδιαπραγμάτευση των όρων τους ο ιταλός πρώην υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι επισημαίνει: «Το 1953, η Ελλάδα, μαζί με όλες τις άλλες χώρες, υπέγραψε τη συνθήκη αναδιάρθρωσης του γερμανικού χρέους. Τι άλλαξε από τότε; Ο καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ, έλεγε ότι πρώτα έρχεται η Ευρώπη και ύστερα η Γερμανία. Πρώτα η Ένωση και ύστερα το κράτος έθνος. Αυτή η λογική, ίσως, θα μπορούσε να εφαρμοσθεί σήμερα, με χρήσιμο τρόπο και για την Ελλάδα».
- Τι λέτε; Δεν θα έπρεπε να απαιτήσουμε , αν μη τι άλλο , ανάλογη μεταχείριση από τους πιστωτές μας σαν αυτή που τους επιφυλάξαμε εμείς όταν εκείνοι ήταν στην ίδια δεινή θέση με μας σήμερα;
- Στην πρώτη περίπτωση (μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη βραχύβια "Δημοκρατία της Βαϊμάρης ") ο Αδόλφος Χίτλερ ανεβαίνοντας στην εξουσία ως καγκελάριος ανέστειλε μονομερώς την αποπληρωμή του χρέους. Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.
- Στη δεύτερη περίπτωση(μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) , η ηγεσία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) χαρακτηρίζοντας επαχθές το χρέος προς τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες , ζήτησε και πέτυχε , στο όνομα της αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών λαών και με φόντο το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης ,να διαγραφεί πάνω από το μισό χρέος .Το συνολικό χρέος της Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονταν στα 40 δις γερμανικά μάρκα.Τούτο έγινε πράξη τον Φεβρουάριο του 1953 στο Λονδίνο όπου υπογράφηκε μια συμφωνία που έγινε γνωστή ως «Η Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου». Βάση αυτής οι πιστωτές της Γερμανίας διέγραψαν το 62,6% του συνολικού της χρέους, κάτι που σήμαινε πως το εναπομείναν χρέος της ανέρχονταν περίπου στα 14,5 δις μάρκα. Μάλιστα ένας από τους πιστωτές της Γερμανίας, που συναίνεσε στην διαγραφή του χρέους της, δείχνοντας εμπράκτως τη σημασία της λέξης αλληλεγγύη, ήταν η Ελλάδα! Ναι, η Ελλάδα που πριν από οκτώ χρόνια είχε ισοπεδωθεί από την ναζιστική Γερμανία, που είχε χάσει ένα μεγάλο κομμάτι του πιό παραγωγικού ανθρώπινου δυναμικού της, που είχε υποστεί την ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομικής της υποδομής!
- Στη τριτη περίπτωση : Το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.
Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.
- Σήμερα και ενώ η καγκελάριος Μέρκελ και η οι συν αυτήν μας πιέζουν διαρκώς για λήψη σκληρών μέτρων και αρνούνται την επαναδιαπραγμάτευση των όρων τους ο ιταλός πρώην υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι επισημαίνει: «Το 1953, η Ελλάδα, μαζί με όλες τις άλλες χώρες, υπέγραψε τη συνθήκη αναδιάρθρωσης του γερμανικού χρέους. Τι άλλαξε από τότε; Ο καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ, έλεγε ότι πρώτα έρχεται η Ευρώπη και ύστερα η Γερμανία. Πρώτα η Ένωση και ύστερα το κράτος έθνος. Αυτή η λογική, ίσως, θα μπορούσε να εφαρμοσθεί σήμερα, με χρήσιμο τρόπο και για την Ελλάδα».
- Τι λέτε; Δεν θα έπρεπε να απαιτήσουμε , αν μη τι άλλο , ανάλογη μεταχείριση από τους πιστωτές μας σαν αυτή που τους επιφυλάξαμε εμείς όταν εκείνοι ήταν στην ίδια δεινή θέση με μας σήμερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου